บันทึกหลังกำแพง

เช้าวันหนึ่ง ในช่วงเวลาที่มีการจราจรคับคั่ง รถราต่างสัญจรเต็มท้องถนน ผู้คนบ้างก็เร่งรีบไปทำงาน บ้างก็เร่งรีบไปส่งลูกไปโรงเรียนให้ทันเวลา แม้แต่ฉันเองก็เช่นกัน ที่ต้องเร่งรีบไปทำงานอย่างเช่นทุกวัน

หากคุณลองกำดินขึ้นมาหนึ่งกำ คุณสังเกตเห็นอะไรไหม... หากเป็นดินที่ชุ่มไปด้วยน้ำ คุณก็จะสามารถปั้นดินให้เป็นก้อนได้

อาจมีบางวันที่ล้มลง กับทางที่วกวนสับสน อ่อนล้าเกินทนเหมือนคนไร้จุดหมาย

เคยไหม...กับการที่รู้สึกว่า วันนี้อะไร ๆ ก็ไม่ได้ดั่งใจ ดูไม่มีโชคเหมือนเมื่อวานเอาเสียเลย เคยไหม...กับการที่รู้สึกว่า วันนี้มันมีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นหลายอย่างมากกว่าเมื่อวานเสียอีก

ความรักดี ๆ นั้นว่าหากยากแล้ว แต่การ "รักษา" ความรักดี ๆ เอาไว้นั้น มันยากยิ่งกว่า เพราะบางครั้ง เราอาจจะโตไม่พอที่จะรักษาใครเอาไว้ได้ เพียงเพราะความ "ไม่เดียงสา"

คุณเคยได้ยินประโยคนี้มาก่อนหรือไม่? "บางที..เพื่อนร่วมทางที่ดีที่สุด อาจจะไม่ใช่เพื่อนที่สนิทที่สุด"

คำบางคำ...สามารถทำให้ใครคนหนึ่งมีกำลังใจและยิ้มจนแก้มปริได้ทั้งวัน คำบางคำ...ก็สามารถทำให้ใครคนหนึ่งแตกสลายได้เช่นกัน

หากมีใครคนหนึ่งยื่นดอกไม้ให้กับคุณ แต่ในมือของเขามีดอกไม้อยู่ 2 ดอกด้วยกัน ระหว่างดอกไม้สด กับ ดอกไม้พลาสติก คุณจะเลือกอะไร

สุขภาพนั้นสำคัญไฉน? เชื่อว่าทุกคนคงจะทราบดีที่สุดว่า สุขภาพนั้นสำคัญมากแค่ไหน แต่เพราะเหตุใดกันนะ เราถึงได้มองข้ามที่จะดูแลตัวเอง

บ่อยครั้ง ที่เราเผลอตัดสินใครต่อใครเพียงผิวเผิน ทั้งที่ยังไม่รู้จักเขาดีพอ การตัดสิน นับว่าเป็นปัญหาหลักที่หลาย ๆ คนต่างก็เคยผิดพลาดมาด้วยกันทั้งสิ้น บ้างก็ฟังมาจากคนสนิท บ้างก็มาจาก “เขาเล่าว่า”