หากมีใครคนหนึ่งยื่นดอกไม้ให้กับคุณ แต่ในมือของเขามีดอกไม้อยู่ 2 ดอกด้วยกัน
ที่มือซ้ายของเขา คือ ดอกกุหลาบแท้ ที่ยังคงส่งกลิ่นหอมรัญจวนใจเป็นเอกลักษณ์ของตัวมันเอง
ที่มือขวาของเขา คือ ดอกกุหลาบเฉกเช่นเดียวกัน มีสีสันงดงามไม่ต่างจากดอกก่อนหน้า เพียงแค่...มันคือ "ดอกไม้พลาสติก"
เชื่อว่าหลาย ๆ คนคงจะชื่นชอบดอกไม้สด ๆ และเลือกที่จะหยิบดอกกุหลาบแท้เสียส่วนใหญ่ น้อยนักที่จะหยิบดอกไม้ปลอม
คุณเคยสงสัยไหมว่า เพราะเหตุใดกันนะ ทำไมเราจึงเลือกที่จะหยิบดอกไม้สด ทั้ง ๆ ที่ดอกไม้พลาสติกนั้นไม่ต้องดูแลอะไรมากมายเสียด้วยซ้ำ ข้อดีก็มีเยอะ คือ มันจะไม่มีวันเหี่ยวเฉาและร่วงโรยเป็นแน่
แต่หากลองเปรียบเทียบมันกับความรักแล้วล่ะก็ เชื่อเถอะว่า คุณคงจะให้คำตอบข้อสงสัยนี้ได้อย่างง่ายดาย
ก็เพราะว่าทุกคนต่างก็ต้องการรักแท้
ใช่...ฉันก็เช่นกัน
แต่หากคนรักของคุณเป็นคนยื่นดอกไม้พลาสติกนั้นให้คุณล่ะ? คุณจะไม่รับมันอย่างนั้นหรือ ในเมื่อเขาก็ให้คุณด้วยความรักแท้เช่นเดียวกัน
แล้วเหตุผลที่เราชอบ "ดอกไม้สด" มากกว่า "ดอกไม้พลาสติก" มันเพราะเหตุใดกันล่ะ?
ก็เพราะว่า เราได้เห็นวัฏจักรของดอกไม้สดน่ะสิ...
คุณจะได้เห็นตั้งแต่ดอกกุหลาบดอกนี้ยังสดใสงดงาม ตลอดจนมันเหี่ยวเฉาและร่วงโรยราในที่สุด ยิ่งหากมันเป็นกระถางดอกไม้จริง ๆ แล้ว คุณจะได้เห็นตั้งแต่มันแตกหน่อ และเฝ้ารอการเติบโตของดอกไม้ดอกนี้
ทั้งยังต้องคอยเอาใจใส่ รดน้ำ ใส่ปุ๋ย คอยดูแลวัชพืชต่าง ๆ
กลับกัน...
หากเป็นดอกไม้พลาสติกแล้ว คุณไม่ต้องเฝ้าทะนุถนอมมันเลยเสียด้วยซ้ำ เคยตั้งไว้อย่างไร มันก็จะยังอยู่อย่างนั้นจนกว่าคุณจะขยับย้ายมันจากที่เดิม หรือเปลี่ยนกระถางใหม่เสีย
และหากมันเป็นความรักแล้วล่ะก็
คุณจะได้เห็นตั้งแต่การเริ่มต้นตกหลุมรักใครสักคน เริ่มพัฒนาความสัมพันธ์ ตกลงปลงใจ บ้างก็สุขสมหวัง บ้างก็เลิกราและกลับมายังวัฏจักรเดิมอีกครั้ง
คุณอาจจะคาดเดาตอนจบไม่ได้ว่าตอนต่อไปจะเป็นอย่างไร หรือบางครั้งคุณอาจจะคาดเดาตอนจบได้ราวกับว่ากำลังดูหนังเรื่องหนึ่ง เพียงแต่ว่า คุณไม่รู้ว่ามันจะจบลงเมื่อไหร่ แต่อย่างไรเสีย... ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืนอยู่วันยังค่ำ
เสน่ห์ของความรักก็แบบนี้
แล้วคุณล่ะ อยากให้ความรักของคุณเป็นแบบไหน
ดอกไม้สด ที่สดใส และร่วงโรยตามวัฏจักร เหลือไว้เพียงภาพทรงจำอันมีค่า
หรือ ดอกไม้พลาสติก ที่คงอยู่ตลอดไป แต่ไร้ซึ่งชีวิต ไร้ซึ่งหัวใจ...
บันทึกหลังกำแพง
- นิลธารา -
