"คือ...เมื่อวานพี่เขา…"
"พี่เขาทำไม!?"
"พี่เขา...จูบกู…"
"ฮะ!!!! อะไรนะ!!!!!!!?"
ทันทีที่เจนดาพูดจบ ทั้งกบและเจนพรต่างก็ดวงตาเบิกโพลง เพราะตั้งแต่ที่ทั้งสามเติบโตด้วยกันมา ไม่เคยมีสักครั้งที่เจนดาจะสนใจเรื่องความรัก เรียกได้ว่าเธอไม่สนใจคนรอบข้างเลยคงจะถูกมากกว่า แต่ตอนนี้ไฉนเจ้าตัวถึงโดนรุ่นพี่ขโมยจูบได้ และแน่นอนว่า เป็นไปไม่ได้ที่เจนดาจะสร้างเรื่องขึ้นมาอำเล่น ทำเอาเพื่อนรักทั้งสองแทบจะลมจับ
"อะไรยังไงวะ พี่เขาจีบมึงเหรอ" กบถามด้วยใบหน้าที่แสดงความประหลาดใจ เพราะเธอไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่ได้ยินเลยจริง ๆ
"กูก็ไม่รู้ อยู่ดี ๆ ก็มาจูบ"
"เชี่ย นั่นจูบแรกของมึงเลยนะอิหมา!" เจนพรอึ้งถึงกับทำหน้าเหวอเมื่อเพื่อนสาวบอก จึงได้แต่ฟังเพื่อนรักทั้งสองคุยกันเท่านั้น
"ก็เออดิ ไม่งั้นกูจะถูปากจนแดงขนาดนั้นหรือไง แฟนกูก็ไม่ใช่ แถมยังเป็นผู้หญิงอีก"
"อิหมาถูกเปิดซิงแล้วเหรอเนี่ย!!" เจนดาได้ยินแบบนั้นจึงเอื้อมมือไปตบหน้าผากเพื่อนสาวหนึ่งที
"เปิดซิงบ้าอะไรอิคางคก พี่เขาจูบกู ไม่ได้ปล้ำกูซะหน่อย"
"ก็เหมือนกันนั่นแหละ"
"ไม่เหมือน!!"
"ถ้าพี่ไอชอบมึงล่ะ มึงจะทำยังไง"
"ไม่มีทาง คนสวย ๆ อย่างนั้นจะมาชอบกูเนี่ยนะ"
"อิหมา ถึงมึงจะหน้าเหวี่ยงแต่มึงก็สวยนะเว้ย ถ้าไม่ติดว่ามึงเป็นเพื่อนกูนะ กูจีบมึงไปแล้ว แต่กูรู้สันดานมึงหมดแล้วกูเลยไม่เอา"
"โอ๊ย กูตบมึงอีกสักทีได้ไหมเนี่ย กูก็ไม่เอามึง!"
วันถัดไป
"สวัสดีค่า! หนูชื่อดาว สวยใสซิง การตลาดปีหนึ่งค่า! พี่รหัสชื่อตี๋ ค่า!"
"ไก่ย่างถูกเผา ๆ มันจะโดนไม้เสียบ จ๊าก! มันจะโดนไม้เสียบ~"
ระหว่างที่สามสาวกำลังนั่งกินข้าวกันที่โรงอาหารของคณะ รอบ ๆ พวกเธอก็มีกิจกรรมล่าลายเซ็นรุ่นพี่ของสาขาการตลาด ที่ดูสนุกสนานครื้นเครง มีเสียงโหวกเหวกโวยวายตามคำสั่งบ้าง มีร้องเล่นและเต้นบ้างจนทำให้เจนดาถึงกับถอนหายใจเฮือกด้วยความเบื่อหน่าย เพราะเธอไม่ชอบกิจกรรมอะไรแบบนี้เอาเสียเลย
"มาทำกิจกรรมอะไรในโรงอาหารวะ น่าเบื่อชะมัด เสียงดังหนวกหู" เจนดาบ่นพึมพำอย่างไม่สบอารมณ์นัก
"น่าสนุกดีออก ทำไมสาขาเราไม่มีแบบนี้บ้างนะ" เจนพรพูดพลางกับมองไปยังกลุ่มการตลาดด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น
"ไม่มีแหละดีแล้ว ถ้าให้กูมาทำอะไรแบบนี้นะ ยอมตายดีกว่า"
"มันเป็นกิจกรรมเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้องไงมึง เราจะได้รู้จักพี่ ๆ ในเอกของตัวเอง กูว่าดีออก" เจนพรยังคงเสนอข้อดี
"ไม่เอาอะ ไม่อยากเชื่อมสัมพันธ์กับใครทั้งนั้น แค่พวกมึงสองคนกูก็ปวดหัวจะตายแล้ว"
"อิหมามึงนี่น้า…หัดเข้าสังคมซะบ้างดิวะ อิโลกส่วนตัวสูง"
"กูไม่ได้โลกส่วนตัวสูง แต่กูแค่เบื่อที่จะต้องไปสนิทกับใครนี่หว่า ทำไมเราต้องพยายามทำความรู้จักกับคนไปทั่วด้วยวะ ต้องรักษาความสัมพันธ์อีก ไม่มีใครที่จริงใจเหมือนพวกมึงหรอก"
"กูจะถือว่าเป็นคำชมนะอิหมา"
"กูชมไง กูชมพวกมึงอยู่ กูสนิทกับพวกมึงก็เพียงพอแล้วเปล่าวะ"
"เธอ ๆ คนผมน้ำตาลอะ มีเรื่องจะขอร้องหน่อย" ระหว่างที่ทั้งสามกำลังคุยกันอยู่นั้น จู่ ๆ ก็มีสาวการตลาดคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาหาพวกเธอที่โต๊ะ ก่อนจะชี้มาที่เจนดา เจ้าตัวจึงหันไปมองแบบตาขวาง
"เอ้ย! ไม่ได้จะมาหาเรื่องนะ คือเนี่ยเราจะขอลายเซ็นพี่รหัสเราอะ แต่พี่เขาไม่ยอมให้ ถ้าไม่ยอมทำตามคำสั่ง"
"แล้วมาบอกเราทำไม?" กบถามเสียงแข็ง
"ก็เป้าหมายคือคนนี้น่ะ" สาวการตลาดพูดพลางชี้นิ้วมาที่เจนดาอีกครั้ง
"ยุ่งไรวะ!?"
"อิคางคกมึงก็พูดกับเขาดี ๆ หน่อย เขาไม่ได้มาหาเรื่องเรานะ แล้วพี่เธอให้เพื่อนเราทำอะไรเหรอ" เจนพรถามด้วยท่าทีที่เป็นมิตร
"พี่เขาบอกว่า ให้เธอช่วยตะโกนบอกรักแบบหวาน ๆ หน่อยอะ ได้ไหม"
"เดี๋ยวนะ!! เอกการตลาดก็ไม่ใช่ ทำไมมาวุ่นวายกับเอกอื่นอะ" กบเริ่มขึ้นเสียง เพราะเธอรู้ดีว่าเพื่อนรักอย่างเจนดาไม่ชอบทำอะไรแบบนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ยิ่งจะถูกบังคับอีกด้วย ให้ตายเจ้าตัวก็ไม่ยอม
"เฮ้ย! ช่วยเราหน่อยนะ เราต้องเอาลายเซ็นพี่รหัสไปแลกคะแนนอะ ขอร้องล่ะนะ แล้วอยากกินอะไรบอกได้เลยเดี๋ยวเราเลี้ยงเลย นะ ๆ" สาวการตลาดไม่ยอมแพ้ เธอขอร้องอ้อนวอนเจนดา จนกบถึงกับหัวเสีย
"เฮ้ย!! อย่ามาวุ่นวายกับเพื่อนเราได้ปะ!!"
"พี่เธอชื่ออะไร?" เจนดาถามเสียงแข็ง
"พี่รหัสเราชื่อไม้ คนนั้นน่ะ ที่ใส่เสื้อกันหนาวสีแดง ยืนอยู่ตรงนั้น"
"อืม ได้!"
"เฮ้ยอิหมา!! มึงไม่ชอบทำอะไรแบบนี้ไม่ใช่เหรอวะ"
"ก็ตื๊ออยู่ได้ น่ารำคาญ ทำให้มันจบ ๆ ไปดิ ตะโกนบอกรักแบบหวาน ๆ ใช่ปะ? ได้!" เจนดายืนขึ้นพร้อมกับจับชายกระโปรงของตัวเอง ก่อนจะก้าวขาขึ้นไปยืนบนเก้าอี้ สาวการตลาดจึงหันไปยิ้มให้กับพี่รหัสทันที เป็นเชิงบอกว่า เธอทำตามที่สั่งได้สำเร็จ
"เฮ้ยพี่ไม้!!! กู!! รัก!! มึง!!!" ทันทีที่เจนดาตะโกนจบ คนที่อยู่บริเวณรอบ ๆ ถึงกับหันขวับและอ้าปากเหวอ โดยเฉพาะเจ้าของชื่อและน้องรหัสที่เข้ามาขอร้องด้วยตัวเอง ก็ในเมื่อคำขอคือคำบอกรักแบบหวาน ๆ แต่เจนดากลับบอกรักแบบนี้ ซึ่งเกินความคาดหมายของทุกคนเป็นอย่างมาก
"เฮ้ย! บอกรักหวาน ๆ นะ"
"ก็หวานสุดแล้ว พอใจแล้วนะ" ยังไม่ทันที่เจนดาจะก้าวขาลงจากเก้าอี้ เธอก็ต้องชะงักทันทีเมื่อได้ยินเสียงตามไล่หลังมา
"เฮ้ย!!! ไอ้ไม้!!!! น้องคนนี้น่ะกูจองแล้ว!!!" ทุกคนรวมถึงเจนดาถึงกับหันขวับไปตามต้นตอของเสียง ซึ่งโฉมหน้าเจ้าของเสียงที่ตะโกนมานั้นทำเจนดาตะลึงจนอ้าปากค้าง เธอเป็นหญิงสาวที่สละสลวย สวมเสื้อนักศึกษาตัวใหญ่แบบพับแขน กระโปรงทรงเอสั้นเหนือเข่า และรองเท้าผ้าใบหุ้มข้อ เธอยืนอยู่บนเก้าอี้ พร้อมกับชี้มาทางเจนดา
"ไอ!!!" เหล่าปีสองแทบจะทั้งโรงอาหารเรียกชื่อเธอขึ้นมาพร้อมกันราวกับนัดกันเอาไว้ แล้วก็ตามมาด้วยเสียงฮือฮาและเสียงซุบซิบ เจนดาจึงรีบกระโดดลงจากเก้าอี้แล้วจูงมือเพื่อนรักออกจากโรงอาหารทันทีเพราะรู้สึกอับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
"เชี่ย...พี่ไอชอบมึงจริง ๆ ด้วย" กบพูดด้วยท่าทีที่ตื่นเต้น
"โอ๊ยเจนดา! พี่ไอสวยมาก ถ้ามีคนสวยขนาดนี้มาจีบ ถึงจะเป็นผู้หญิงกูก็เอานะ" เจนพรเสริม
"ชอบเชี่ยอะไรล่ะ ดูก็รู้ว่าทำกิจกรรมกันอยู่ นี่กะจะแกล้งกูล่ะมั้ง"
"แล้วพี่เขาจะแกล้งมึงทำไมล่ะอิหมา พี่เขาก็เอกเดียวกับเรา จะทำกิจกรรมบ้าอะไร"
"ก็อาจจะมีคนสั่งให้พี่เขาหักหน้าเพื่อนก็ได้เปล่าวะ"
"มึงนี่ก็มองโลกในแง่ร้ายจังวะ"
"มึงก็ลองฟังที่คากคกบอกมึงบ้าง แล้วมึงก็ลองพิสูจน์ดู ถ้าไม่ใช่ก็แล้วไป แต่ถ้าใช่ มึงก็ควรเอา"
"กูไม่เอา"
"เอา!" เจนพรและกบพูดประสานกันเสียงแข็ง
"กูไม่เอา!!!"
"มึงควรเอา!!"
"กูไม่.."
"น้องเจน!"
"คะ?!" ทันทีที่ได้ยินเสียงเรียก เจ้าของชื่อเจนทั้งสองถึงกับหันขวับ
"เอ่อ...พี่ไอ เรียกเจนไหนคะ เพื่อนหนูมีสองเจน" กบหันไปถาม รุ่นพี่ไม่ตอบอะไรกลับมา แต่ยกมือทำมินิฮาร์ทและตามด้วยท่าซารางเฮโยให้กับเจนดา พร้อมกับส่งยิ้มหวานกว้างจนแก้มปริ ก่อนจะเดินจากไปดื้อ ๆ อย่างไม่ทราบสาเหตุ ไม่มีที่มาที่ไปใด ๆ จนทั้งสามถึงกับหน้าเหวอ
"พี่เขาแม่งไม่เต็มเหรอวะ" เจนดาพูดโดยที่ใบหน้าเธอยังคงเหวออยู่อย่างนั้น
"เออว่ะ...กูก็เริ่มสงสัย ว่าพี่เขาชอบมึง หรือพี่เขาไม่เต็มกันแน่" กบเสริม
"พี่ไอคนสวยของกู...หมดกัน" เจนพรต่อ
"โอ๊ย...เรียนบัญชีทีไรหัวกูแบลงค์ไปหมด" เจนดาบ่นพึมพำเมื่อคาบเรียนวิชาบัญชีได้หมดลง ยิ่งได้เรียนช่วงบ่ายแล้วนั้น ช่างเป็นชั่วโมงที่ทรมานที่สุดเลยก็ว่าได้
"สมองมึงไม่มีวันว่างเปล่าหรอก เพราะมันมีแต่ขี้เลื่อย"
"อิคางคก!! กูก็ไม่ได้โง่ขนาดนั้นไหม แต่เรียนคาบบ่ายนี่มันง่วงนี่หว่า เรียนไม่เข้าหัวเลย"
"แล้วพวกมึงจะกลับกันเลยไหม หรือจะไปไหนกันต่อ" เจนพรถามเพื่อนขณะที่กำลังเก็บหนังสือเข้ากระเป๋าสะพายข้าง
"กูก็คงกลับเลยอะ" เจนดาตอบ
"ทำไม มึงจะไปไหนเจนพร"
"พอดีพี่ปีสองมาทาบทามให้กูไปคัดตัวดาวอะ กูเลยต้องไปที่คณะก่อน"
"เฮ้ย!!! จริงดิ นี่เพื่อนกูจะได้เป็นดาวคณะเหรอวะ" กบถามด้วยท่าทีตื่นเต้น
"แค่ไปคัดตัวไหม ยังไม่ได้เป็นสักหน่อย"
"เจนพร มึงสวยขนาดนี้ แถมยังร้องเพลงเพราะอีก มึงได้เป็นชัวร์ งั้นเดี๋ยวกูไปให้กำลังใจมึงคัดตัวดีกว่า"
"เจนดา มึงจะไปปะ"
"อันที่จริงก็ไม่อยากไปนะ แต่ถ้าเป็นมึง กูก็จะไปเชียร์แล้วกัน"
"ดีมากเพื่อนรัก! มันต้องอย่างนี้สิ" กบเดินมากอดแล้วก็หอมแก้มเจนดาไปฟอดใหญ่ จนเจ้าตัวถึงกับผลักศีรษะเพื่อนรักออก
"อิคากคก! ออกไปไกล ๆ ไป๊!!"
ที่ตึกคณะบริหารธุรกิจมีคณะอาจารย์ และเหล่ารุ่นพี่ปีสองที่พารุ่นน้องในการดูแลของตนมารอคัดตัว ซึ่งแม้จะเป็นเพียงการคัดตัวของสาขาบัญชีเท่านั้น แต่ก็มีเหล่านักศึกษามาให้กำลังใจอย่างล้นหลาม เพราะว่าถือเป็นการคัดตัวที่เข้มข้นเพื่อที่จะหาคู่ชายหญิงที่เหมาะสมที่สุดไปประกวดดาวเดือนระดับคณะ ก่อนที่จะไปประกวดระดับมหาวิทยาลัยนั่นเอง
บรรดาพี่ดันทั้งหลายพาน้องมาถึงเจ็ดคู่ด้วยกัน ซึ่งเต็มไปด้วยคนที่รูปร่างหน้าตาดี และมีความสามารถ ทุกคนต่างแสดงศักยภาพของตนออกมาได้อย่างไม่มีใครยอมใคร จนถึงคิวของเจนพร เพียงแค่เธอเดินก้าวเข้ามาบริเวณที่จัดไว้ เธอก็สะกดสายตาคนดูได้เป็นอย่างดี
ทันทีที่เธอแนะนำตัวเสร็จ ก็มีหนึ่งในคณะกรรมการขอให้เธอร้องเพลงแบบสด ๆ ให้ฟัง เมื่อเธอตั้งท่าถือไมค์ขึ้นมา แล้วสูดหายใจเข้าไปหนึ่งครั้ง ก่อนจะเปล่งเสียงอันไพเราะออกมา ทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นต่างก็เคลิบเคลิ้มกับน้ำเสียงที่งดงามดั่งหน้าตาของเธอเอง แม้แต่เจนดาและกบ ที่กอดคอกันโยกตัวไปพร้อม ๆ กันราวกับไม่เคยทะเลาะกันมาก่อน
"กูภูมิใจในตัวอิเจนพรจังวะ" กบพูดด้วยความชื่นชมและยังคงเคลิบเคลิ้มกับเสียงของเพื่อนรัก
"กูก็เหมือนกัน" เจนดาก็ไม่ต่างกัน ทั้งสองกอดคอโยกตัวไปตามเสียงเพลงและเสียงปรบมือเป็นจังหวะจนกระทั่งจบเพลง เจนพรโค้งตัวเล็กน้อยพร้อมกับรอยยิ้มที่สดใส ก่อนจะเดินออกมาหาเพื่อนรักทั้งสอง ซึ่งเสียงปรบมือและเสียงฮือฮาก็ยังคงดังตามหลังเธอมาอย่างไม่ขาดสาย
"อิเจนพรมานั้นแล้ว ไปหามันกัน"
"มึงไปก่อนเลย เดี๋ยวกูไปเข้าห้องน้ำแป๊บ"
"เค ๆ แล้วรีบตามมานะ" เจนดาพงกศีรษะตอบรับด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินฝ่าหมู่คนออกจากบริเวณที่จัดขึ้นเพื่อที่จะไปเข้าห้องน้ำเสียหน่อย
ซ่า...
เอี๊ยด...
ในขณะที่เจนดากำลังยืนล้างมือที่อ่างหลังจากทำธุระส่วนตัวเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้น มีเสียงฝีเท้าของใครบางคนเดินเข้ามาในห้องน้ำ ซึ่งเจนดาหาได้สนใจต้นตอของเสียงฝีเท้าคู่นั้น ทว่า...
แก๊ก!
เมื่อได้ยินเสียงล็อกประตู ทำเอาเจนดาถึงกับหันขวับ
"!!!!??"
