The twin IU | ฝาแฝดอลเวง (เร็ว ๆ นี้ที่ readAwrite)

The twin IU | ฝาแฝดอลเวง (เร็ว ๆ นี้ที่ readAwrite)
ตอนที่ 1 แรกเจอ

ตึง โต๊ะ ตึงๆ โต๊ะ ตึง ๆ ๆ ~
เสียงกลองทอมที่ตีบรรเลงไปตามจังหวะท่ามกลางบรรยากาศการรับน้องอย่างครื้นเครง ณ มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่ง ของคณะบริหารธุรกิจ สาขาบัญชี
"น้องผมทองน่ะ นั่งนิ่งทำไม ปรบมือสิครับ!" เสียงรุ่นพี่ปีสองคนหนึ่งกำลังตะโกนบอกสาวเฟรชชี่หน้าเหวี่ยงเจ้าของผมสีบลอนด์ทองที่เอาแต่นั่งนิ่งอยู่ในแถวโดยไม่ให้ความร่วมมือกับการทำกิจกรรมเหมือนคนอื่น ๆ เธอจึงถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะยกมือขึ้นมาปรบสวนจังหวะกับคนอื่น ๆ ที่ปรบมือจังหวะตบ แต่เธอดันปรบมือจังหวะยก ทำให้เพื่อนที่นั่งอยู่ข้างหน้าถึงกับต้องหันมาเหวี่ยงเธอทันที
"อิหมา มึงก็ปรบมือดี ๆ หน่อยสิวะ กูสับสนนะเฮ้ย!"
'เจน มุกดา' ที่เพื่อน ๆ ชอบเรียกว่า 'เจนดา & อิหมา' ตามพยางค์สุดท้ายของชื่อจริง เธอมีบุคลิกที่เอื่อยเฉื่อยเพราะความขี้เบื่อเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่หากเป็นสิ่งที่ทำให้เธอสนใจแล้วนั้นจะทำให้เธอดูกระฉับกระเฉงอย่างน่าเหลือเชื่อ 
ส่วนการแต่งกายของเธอนั้น เธอมักจะแต่งตัวสไตล์เท่ ๆ โดยการสวมเสื้อนักศึกษาตัวใหญ่และกระโปรงพลีทยาวคู่กับรองเท้าผ้าใบหุ้มส้นสีขาวคู่โปรดที่เธอมักจะใส่เป็นประจำ หน้าตาของเธอก็เรียกได้ว่าสละสลวยแต่ติดปัญหาที่เธอชอบทำหน้าเหวี่ยง และค่อนข้างที่จะยิ้มยาก จนทำให้เธอถูกมองว่าหยิ่งแบบไม่ได้ตั้งใจ
"มึงก็ปรบมือของมึงไป อย่ามาฟังกูสิวะอิคางคก!"
'กบ ปาจารีย์' ที่เพื่อน ๆ ชอบเรียก 'คากคง' สาวมั่นเกินเบอร์ หนึ่งในเพื่อนสนิทของมุกดาเอง เธอมีรูปร่างผอม ตัวเล็ก น่ารัก แต่ปากจัดยิ่งกว่าใคร กัดเก่งยิ่งกว่าหมา จนเพื่อนไม่อยากเรียกชื่อเธอเพราะ ๆ เลยสักครั้ง
"แล้วพวกมึงจะมาเถียงอะไรข้างกูเนี่ย เดี๋ยวพี่ ๆ ก็ด่าหรอก"
"หุบปากไป! อิเจนพร"
'เจน ประภาพร' ที่เพื่อน ๆ ชอบเรียก 'เจนพร' เพื่อนสนิทอีกคนของมุกดา สาวสวยสายหวานอารมณ์ดี ดีกรีนักร้องประจำโรงเรียน รักเพื่อนยิ่งกว่าใคร ใครคิดจะทำร้ายต้องข้ามศพเธอไปก่อน
"เฮ้ย!! สามคนนั้นน่ะ ยืนขึ้น!!"
"กูว่าแล้วไง!" ทันทีที่มีหนึ่งในรุ่นพี่ตะโกนเรียกและชี้นิ้วมาทางพวกเธอทั้งสาม หญิงสาวตัวเล็กถึงกับหันมามองค้อนเพื่อนอีกครั้งอย่างไม่สบอารมณ์นัก
"เดินออกมาข้างหน้าครับ!!!" ทั้งสามจำต้องยอมเดินออกไปที่หน้าแถวแต่โดยดี
"คุยอะไรกัน!?"
"พี่จะอยากรู้เรื่องที่เราคุยกันทำไมคะ?" หญิงสาวตัวเล็กไม่วายปากเสีย
"อ้าว พี่ไม่รู้ก็ได้ครับ ไหนแนะนำตัวให้เพื่อน ๆ ฟังหน่อย อยู่เอกเดียวกัน จะได้รู้จักกันเอาไว้ เริ่มจากน้องผมทองก่อนเลยแล้วกันครับ"
"เฮ้อ...สวัสดีค่ะ ชื่อเจน มุกดา จะเรียกเจนก็ได้ จะเรียกมุกก็ได้ จะเรียกดาก็ได้ จะเรียกมุกดาก็ได้ จะเรียกเจนมุกดา สามพยางค์เลยก็ได้ หรือจะเรียกสั้น ๆ ว่าเจน ก็ได้ค่ะ"
ตึกโป๊ะ!!
สิ้นสุดการแนะนำตัวของสาวผมบลอนด์ ทำเอารุ่นพี่และเพื่อน ๆ ถึงกับหน้าเหวอ เพราดูเหมือนว่าเธอกำลังเล่นมุกด้วยใบหน้าเรียบเฉย แต่ความจริงแล้วเธอไม่ได้ตั้งใจจะเล่นมุกแต่อย่างใด แต่เธอเบื่อเสียจนอยากเดินหนีไปให้ไกลจากตรงนี้เต็มทนแล้ว
"เอาเป็นว่า ชื่อเจนนะครับ คนต่อไปครับ"
"สวัสดีค่ะ ชื่อเจนค่ะ เจน ประภาพร จะเรียก..."
"พอ ๆ สรุปชื่อเจนเนอะ ต่อไปครับ" ยังไม่ทันที่หญิงสาวสายหวานจะพูดต่อก็ถูกขัดจังหวะเสียก่อน
"สวัสดีค่าทุกโคน!! ชื่อกบนะค้า ยินดีที่ได้รู้จักค่า!!" เสียงแหลมเล็กร้องแนะนำตัว จนทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นต่างก็ใช้มืออุดหูกันพัลวัน
สามสาว สามสไตล์ เพื่อนรักตั้งแต่สมัยประถม ที่ไม่ว่าจะไปเรียนต่อที่ไหน ก็บังเอิญเจอกันทุกครั้ง และยังอยู่ห้องเดียวกันตลอดอีก จนมีประโยคยอดฮิตสำหรับพวกเธอว่า
"พวกมึงอีกแล้วเหรอ!?"


'เฮ้อ...น่าเบื่อ…'
ระหว่างที่พักกลางวัน หญิงสาวเจ้าของผมสีบลอนด์ทองแอบหนีกิจกรรมรับน้องออกมานั่งที่หลังตึกคณะเพราะความขี้เบื่อของเธอเอง ก่อนที่จะเอนตัวลงนอนกับพื้นหญ้าและใช้แขนมาหนุน หลับตาพริ้มอย่างสบายใจเฉิบ
สวบ สวบ สวบ ~
เธอได้เสียงฝีเท้าคู่หนึ่งเดินเหยียบบนพื้นหญ้าใกล้เข้ามาทางเธอ แต่เจนดาหาได้สนใจเสียงนั้นไม่ เธอยังคงนอนหลับตาอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งเสียงฝีเท้าคู่นั้นมาหยุดอยู่ด้านข้าง
"หนีกิจกรรมเหรอ?" สิ้นสุดเสียงพูด หญิงสาวผมบลอนด์ถึงกับสะดุ้งโหยงแล้วลืมตามองมาที่ต้นตอของเสียงทันที ก่อนที่จะเห็นภาพสาวสวยผมยาวสลวยสีน้ำตาลธรรมชาติ แต่งกายด้วยเสื้อนักศึกษาตัวโคร่งและพับแขนขึ้น คู่กับกระโปรงทรงเอสั้นเหนือหัวเข่า และรองเท้าผ้าใบ เธอนั่งลงข้าง ๆ แล้วหันมาส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร และเพราะใบหน้าที่ดูสวยสะดุดตา มันทำให้มุกดาตกตะลึงอยู่ชั่วขณะ
"ว่าไง หนีกิจกรรมเหรอ" เธอทวนคำถามซ้ำอีกครั้ง
"อ..เอ่อ…"
"คงใช่สินะ ไม่ต้องห่วงหรอก พี่ก็หนีมาเหมือนกัน งั้นขอนอนด้วยคนนะ" ยังไม่ทันที่จะได้รับอนุญาต สาวสวยก็เอนตัวนอนลงข้าง ๆ เธอทันที พร้อมกับหลับตาพริ้ม
หญิงสาวผมบลอนด์หันไปมองเธอด้วยความฉงน ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้จักกันมาก่อนแท้ ๆ แต่ไฉนกลับมานอนข้าง ๆ เธอราวกับสนิทสนมกันอย่างไรอย่างนั้น เธอจึงมองสำรวจใบหน้าของสาวสวยผู้นี้ก่อนจะเผยอปากตะลึงกับความงดงามไร้ที่ติของเจ้าตัว
ใบหน้าที่มองจากด้านข้าง แก้มเนียนใสจนมองเห็นเส้นเลือด จมูกที่โด่งราวกับผ่านมีดหมอ ปากรูปกระจับอมชมพู ขนตาที่งามงอน คิ้วคม เธองดงามไร้ที่ติจริง ๆ หากโกหกว่าเป็นดาราก็คงเชื่อ และในขณะที่ เจนดายังคงจับจ้องมองใบหน้าอันงดงามอยู่นั้น จู่ ๆ เจ้าตัวก็ลืมตาขึ้นและหันขวับมาทางเธอ จนเธอหันกลับแทบไม่ทัน
"แอบมองพี่ทำไม พี่สวยอะดี้"
"เฮ้อ...ก็แค่งงค่ะ ว่าพี่หนีมาทำไม"
"แล้วเราล่ะ หนีมาทำไม?"
"เบื่อ ๆ น่ะค่ะ ไม่ค่อยชอบเข้ากิจกรรมอะไรแบบนี้"
"เอกบัญชีสินะ"
"พี่รู้ได้ไง"
"ดูจากป้ายชื่อไง พี่ก็บัญชี ชื่อเจนสินะ"
"แอบอ่านป้ายชื่อคนอื่นเขาได้ไงคะ"
"ตัวใหญ่ซะขนาดนั้น ไม่ต้องแอบก็ได้มั้ง จะว่าไป น้องก็สวยเหมือนกันนี่นา" สาวสวยรุ่นพี่ว่าพลางกับตะแคงหันมาที่เธอ ก่อนจะยื่นนิ้วจิ้มที่แก้ม เจนดาจึงต้องรีบเบือนหน้าหลบทันที
"อะไรของพี่เนี่ย"
"ดูสิ คิ้วคม ตาคม จมูกโด่ง ปากก็สวย นี่ถ้าน้องยิ้มนะ พี่ต้องใจละลายแน่เลย"
"พี่พูดอะไรของพี่เนี่ย เป็นรุ่นพี่แต่โดดกิจกรรมแบบนี้ก็ได้เหรอคะ" เจนดาถึงกับรีบลุกขึ้นพรวด เพราะเธอไม่ชินเอาเสียเลยกับการที่ต้องถูกชมมาก ๆ แบบนี้ ก่อนที่เธอจะหันไปมองสาวสวยรุ่นพี่ที่ยังนอนยิ้มอยู่
"เนี่ย ก็ชอบทำหน้าเหวี่ยงแบบเนี้ย" รุ่นพี่ลุกขึ้นมานั่งจ้องหน้าเธออีกครั้ง
"นี่พี่ฟังหนูบ้างไหมเนี่ย"
"ยิ้มหน่อยดิ น้า…"
"เฮ้ย! นี่ไม่ฟังกันเลย?!"
"พี่ชื่อไอนะ บัญชีปีสอง ยินดีที่ได้รู้จักนะ น้องเจนคนสวย" รุ่นพี่ไม่ได้ฟังสิ่งที่รุ่นน้องพูดแต่อย่างใด แต่เธอกลับแนะนำตัวด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างไม่ยี่หระต่อคำพูดของรุ่นน้องเลย
'อะไรของเขาวะ ไม่เต็มรึไง?' เจนดาได้แต่คิดในใจ
"ค่ะ"เธอตอบด้วยหน้าเหวี่ยงตามแบบฉบับของเธอเอง
"โอ๊ย หน้าเหวี่ยงอีกแล้วอะ เดี๋ยวก็จับจูบซะเลย!!"
"!!!!!???"
ม้า
ไรท์แวะมาคุย~`

“เปิดมาคุณพี่ก็รุกน้องเลยหรอคะ ใจเย็นเด้อ เดี๋ยวน้องตกใจ 55555”