"ขอบคุณที่มาส่ง"
คีตาพูดพลางแบกทอฝันเอาไว้บนหลัง เมื่อเพื่อนรักขับรถมาส่งที่หน้าหอพัก แต่แฟนสาวตัวเล็กก็ยังคงหลับสนิทและไม่มีทีท่าว่าจะตื่น
"มึงจะขอบคุณกูทำไมวะ รถก็รถมึง ฝนตกแบบนี้มึงไม่เอารถมาไว้ใช้เหรอ"
"ไม่ล่ะ ตากฝนเย็นดี"
"ไม่คิดจะเอาไว้ขับไปรับไปส่งแฟนหน่อยหรือไง มึงจะให้น้องเปียกฝนไปกับมึงเหรอ"
"ขับมอเตอร์ไซค์มันได้กอดกันหนิ"
"จ้า...ถ้าน้องป่วยขึ้นมามึงจะรู้สึก"
"พี่คีตาขา...อยากกินพี่คีตา...ง่ำ ๆ" เมื่อจู่ ๆ ทอฝันก็ละเมอออกมาขัดจังหวะบทสนทนาของสองสาวมือกีตาร์ รุ่นพี่ทั้งสองถึงกับหลุดขำพรืดออกมาทันที ก่อนที่จะส่ายศีรษะอย่างนึกเอ็นดู
"ฮ่า ๆ ๆ โอ๊ย...อยู่บนรถก็ละเมอไปครั้งนึงละนะ นี่ไม่ใช่หลับง่ายละกูว่า แบบนี้เขาเรียกว่าหลับลึก กูยอมใจแฟนมึงจริง ๆ"
"ฮ่า ๆ เออน่ะ...น้องก็น่ารักของน้อง ขับรถดี ๆ นะมึง ถึงแล้วก็ทักมาบอกกูด้วยแล้วกัน"
"เค ๆ วันนี้ก็ค่อย ๆ กินนะ หญ้าอ่อนอะอาจจะทำให้ท้องเสีย ฮ่า ๆ" สิ้นคำพูด คริสรีบปิดกระจกรถหนีทันทีเพราะเธอรู้ดีว่าเพื่อนรักคู่กัดอย่างคีตาจะต้องฝากคำด่าให้เธอเป็นแน่ ก่อนจะขับรถออกไปอย่างรวดเร็ว จนคีตาได้แต่ด่าเพื่อนรักในใจ
"พี่คีตา...ถึงหอแล้วเหรอคะ"
เมื่อได้ยินเสียงพูดงัวเงียดังข้าง ๆ หู คีตาจึงอมยิ้มออกมา พลางเดินแบกแฟนสาวตัวเล็กขึ้นบันไดอย่างอารมณ์ดีโดยไม่มีทีท่าว่าจะเหน็ดเหนื่อยแต่อย่างใด
"ตื่นแล้วเหรอ"
"ให้หนูลงเดินเองก็ได้นะคะ"
"อยู่บนหลังพี่นี่แหละ"
"พี่คีตาไม่หนักเหรอคะ"
"ไม่ค่ะ ตัวหนูเล็กนิดเดียว พกพาไปไหนมาไหนง่ายจะตาย"
"แล้วกีตาร์พี่ล่ะคะ"
"ฝากไว้บ้านคริสน่ะ หนูหิวไหม"
"ไม่ค่ะ กินข้าวไปตั้งเยอะ"
"แล้วทำไมหนูละเมอว่าอยากกินพี่คีตาล่ะคะ นึกว่าหนูหิวพี่ซะอีก" เมื่อได้ยินเช่นนั้น ทอฝันถึงกับใบหน้าร้อนผ่าว ก่อนจะก้มลงซบที่บ่าเอาไว้
'บ้าเอ๊ย! เมื่อไหร่ฉันจะเลิกละเมอแบบนี้สักที น่าอายที่สุดเลย'
"น้องฝันคะ ล้วงเอากุญแจอยู่กระเป๋าเสื้อพี่มาเปิดห้องหน่อยสิ"
"ได้ค่ะ"
ทอฝันก็ใช้มือข้างขวาคล้องคอรุ่นพี่เอาไว้ ก่อนจะใช้มือข้างซ้ายล้วงลงไปที่กระเป๋าเสื้อตามคำสั่งอย่างว่าง่าย และเธอก็ต้องชะงักเมื่อรู้สึกได้ถึงจังหวะการเต้นของหัวใจอีกฝ่าย ที่เต้นแรงจนเธอรู้สึกได้ เธอจึงใช้มือคลำ ๆ ดูพร้อมกับค้างมือเอาไว้ในกระเป๋าเสื้ออย่างลืมตัว
'ทำไมพี่คีตาหัวใจเต้นแรงแบบนี้เนี่ย…'
"น้องฝันคะ...จับนมพี่แบบนี้เนี่ย หิวพี่จริง ๆ ใช่ไหม" เมื่อได้ยินอีกคนร้องทัก ทอฝันจึงรีบชักมือออกทันที
"แว๊ก!! พะ...พี่คีตา!! หนูหากุญแจ ไม่ได้จับหน้าอกพี่ซะหน่อย!!!"
"แล้วไหนล่ะคะกุญแจ"
"มะ...ไม่เจอค่ะ"
"หาใหม่สิคะ"
"ค่ะ"
'โอ๊ย...ดีเหลือเกิน!! เป็นบุญของทอฝันยิ่งนัก ทำไมฉันเป็นแฟนคลับที่โชคดีแบบนี้เนี่ย'
"เจอแล้ว!!"
เมื่อเจอสิ่งที่ต้องการหา ทอฝันชูสองมือขึ้นด้วยความดีใจราวกับเด็ก ๆ จนเกือบจะหงายหลัง โชคดีนักที่เธอรีบกอดคอคนร่างสูงเอาไว้ได้ทัน คีตาก็ได้หัวเราะเธอเบา ๆ
"ดีใจเป็นเด็กไปได้ เดี๋ยวก็หงายหลังหรอก"
ทอฝันอมยิ้มออกมา ก่อนจะเอื้อมมือไปไขเปิดประตู จากนั้นคีตาก็เดินแบกเธอเข้าไปในห้องนอนราวกับไม่มีเหน็ดเหนื่อย
"พี่คีตาคะ ไหนพี่บอกว่าสเปกของพี่ต้องเป็นผู้หญิงตัวสูงไม่ใช่เหรอคะ ทำไมแฟนคลับถึงบอกว่าสเปกพี่เป็นผู้หญิงตัวเล็กล่ะ"
"พี่ก็พูดหยอกไปงั้นแหละ แต่ความจริงสเปกพี่ไม่มีหรอก เพราะทั้งหมดที่พี่ชอบก็คือหนู"
"บะ...บ้าบอ...พี่อะชอบพูดให้หนูเขินอยู่เรื่อยเลย"
"ฮ่า ๆ ไม่ได้พูดให้เขิน แต่พูดความจริงค่ะ มีแฟนตัวเล็กน่ะดีจะตาย อุ้มขึ้นเตียงง่ายดี"
เมื่อพูดจบ คีตานั่งลงบนเตียงให้ทอฝันลงจากหลังของเธอ พร้อมกับหยิบกระเป๋าผ้าสีดำที่ห้อยอยู่บ่าของเธอวางไว้บนเตียง ก่อนจะหันหน้าเข้าหาแฟนสาวและจับแขนทั้งสองข้างมาคล้องคอของเธอเอาไว้ แล้วอุ้มทอฝันขึ้น จนหญิงสาวตัวเล็กรีบเอาขากอดรัดเอวของเธอเอาไว้ทันที
"พี่คีตา อุ้มหนูทำไมคะ!?"
"ไปอาบน้ำกัน"
"ฮะ!!?"
"เป็นแฟนกันแล้ว อาบน้ำด้วยกันคงไม่แปลกใช่ไหม"
"เดี๋ยวพี่คีตา หนูก็อายเป็นนะคะ!!"
"พี่เคยเห็นหมดแล้วน่า...แต่ตอนนั้นเห็นไม่ค่อยชัดเลย ขอดูชัด ๆ หน่อยนะคะ"
เมื่อพูดจบ คีตาก็อุ้มทอฝันเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวสองผืนแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างหน้าตาเฉย
"ไอ้พี่คีย์บ้า!! ปล่อยหนูลงนะ!!"
"ลงสิคะ พี่ไม่ได้รั้งหนูไว้สักหน่อย" คีตาพูดพร้อมกับกางแขนออก แต่คนที่ปฏิเสธเธอเสียงแข็งกลับเป็นคนที่เกาะเธอแน่นราวกับลูกลิงตัวน้อย ทอฝันจึงรีบกระโดดลงแล้วเบือนหน้าหนี พร้อมกับจับผมม้วนไปมาด้วยความเขินอาย
"ถอดเสื้อผ้าเร็ว"
"ไม่ถอด หนูไม่อาบด้วยหรอก"
"ถอด"
"ไม่ค่ะ"
"ถอดเสื้อผ้าออก!"
"ไม่ถอด!!"
"จะถอดไม่ถอด!?"
"มะ...อ๊าย!!!"
เมื่อทอฝันยังแสดงท่าทีปฏิเสธแบบขึงขัง คีตาจึงอุ้มเธอขึ้นมาพาดไว้บนบ่าแล้วเอื้อมมือไปเปิดก๊อกน้ำฝักบัว ก่อนจะหันตัวทอฝันเข้าหาฝักบัว จนทั้งสองเปียกปอนไปทั้งตัว
"ไอ้พี่คีย์!!! ฮือ...เปียกหมดแล้ว!!"
"ฮ่า ๆ บอกให้ถอดไม่ถอด อาบแบบนี้แหละ"
"พี่คีย์!! ฮือ...ถอดแล้วค่ะถอดแล้ว!! ปล่อยหนูลงเถอะ" คนตัวเล็กใช้กำปั้นน้อย ๆ ทุบลงกลางหลังของเธอหลายครั้ง คีตาจึงค่อย ๆ วางร่างลงช้า ๆ ก่อนจะอมยิ้มออกมาด้วยความพอใจ
"ถอดหมดนะ"
"โอ๊ย! ไอ้พี่คีย์!! ไอ้คนหื่น!!"
"ฮ่า ๆ อย่าเสียงดังสิคะ นี่มันดึกแล้วนะ"
"ห้ามทำอะไรหนูนะ!!"
คีตายักคิ้วให้แทนคำตอบ ทอฝันจึงมองค้อนเธอเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้าหาผนังห้องน้ำ แล้วถอดเสื้อผ้าของตนออก พลางคิดอะไรในใจ
'โอ๊ย...ให้ตายสิ เพิ่งคบกันก็ลากฉันเข้าห้องน้ำแล้ว ใครจะไปรู้ว่าพี่คีตาหื่นขนาดนี้'
"ถอดนานจัง ให้พี่ถอดช่วยไหมคะ"
"ไม่ค่ะ หนูถอดเองดะ...แหก!!"
เมื่อคีตาเดินตัวเปลือยเปล่ามาห้อยเสื้อผ้าไว้กับตะขอติดผนังที่ทอฝันยืนอยู่ เธอถึงกับสะดุ้งโหยงและอุทานลั่น เพราะไม่ทันได้ตั้งตัว และไม่คิดว่าอีกคนจะเปลื้องผ้าได้ไวขนาดนี้
"พี่คีตา!! ทำไมถอดเร็วจัง"
"จะลีลาทำไมล่ะคะ รีบอาบเถอะ ง่วงแล้ว จะตีสองแล้วมั้งเนี่ย"
"ค่ะ ๆ"
'กรี๊ด!!!! หัวใจฉันจะวายอยู่แล้ว!!! พี่คีตาดีมากแม่!! เลือดกำเดาจะไหล ซู้ด!!! ฉันไม่ใช่โรคจิตแอบดูพี่คีตาอาบน้ำนะ ช่วยไม่ได้ อยากชวนฉันมาอาบน้ำด้วยเอง คิคิ'
ทอฝันคิดในใจพลางเหลือบมองรุ่นพี่ที่กำลังยืนอาบน้ำอยู่ แม้จะยืนหันหลัง แต่เรือนร่างขาวเนียนและสูงเพรียวเป็นสัดส่วนของเธอถึงกับทำให้ทอฝันหัวใจเต้นแรงจนอยากจะวิ่งไปกอด ทั้งที่เธอควรจะอายเสียด้วยซ้ำ
'เฮือก!! อยากกระโดดครุบจริง ๆ รักษาภาพพจน์เอาไว้นะทอฝัน ฉันต้องเป็นเมียพี่คีตาแบบผู้ดี คิคิ'
"ทะ...ทำอะไรคะน้องฝัน"
เมื่อคีตาได้รับสัมผัสมือนุ่มมาจับที่บ่าทั้งสองข้าง เธอถึงกับสะดุ้งโหยง แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้หันหน้ากลับมามอง ทอฝันก็ประคองศีรษะเธอห้ามเอาไว้ก่อน
"อย่าหันมาค่ะ พี่คีตาคะ ทำไมแขนพี่ช้ำแบบนี้ล่ะคะ"
"หมากัดค่ะ"
"หือ? หมาที่ไหนคะ!?"
"หมาฝัน"
"พี่คีย์!!!"
"ฮ่า ๆ ก็หนูนั่นแหละเป็นคนทำร้ายร่างกายพี่ เมาแล้วเป็นนักเลงดี ๆ นี่เอง"
"แง...หนูขอโทษ หนูจะนวดให้เป็นการไถ่โทษนะคะ" ทอฝันบรรจงนวดที่บ่าทั้งสองข้างอย่างตั้งอกตั้งใจผ่านสายน้ำอุ่นที่กำลังไหลเพื่อให้อีกคนรู้สึกผ่อนคลายจากความเหนื่อยล้า แขนทั้งสองข้างนั้นเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ แต่ทอฝันไม่ยักจะจำได้ว่ามันมาจากฝีมือของเธอเอง
"วันนี้เหนื่อยไหมคะพี่คีตา"
"ก็นิดหน่อยค่ะ แต่ตอนนี้หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้งเลย"
"ขอบคุณสำหรับวันนี้นะคะ"
"ขอบคุณเรื่องอะไรคะ"
"พี่คีตารู้ไหมคะ ว่าวันที่หนูร้องเพลงนี้อยู่บนเวทีงานโรงเรียน หนูก็ไม่เคยอินกับคำว่ารักแรกพบเหมือนกัน แต่พอวันนั้นหนูได้เห็นพี่ที่ยืนถ่ายรูปหนูอยู่หน้าเวที ใจหนูเต้นแรงมาก หนูชอบพี่ตั้งแต่วินาทีนั้นเลยค่ะ แต่พอเห็นพี่คีตาเล่นกีตาร์อยู่บนเวที หนูก็รู้สึกตัวเล็กลง"
"หือ? คือยังไงคะ"
"พี่คีตาดูดีจนหนูไม่กล้าหวัง พี่ดูดีจนหนูรู้สึกว่า คนอย่างหนูคงเป็นได้แค่แฟนคลับตัวเล็ก ๆ เท่านั้น แต่พอมาวันนี้...หนูยังรู้สึกว่าตัวเองกำลังฝันอยู่เลยค่ะ ที่หนูได้เป็นแฟนกับพี่"
เมื่อคีตาได้ยินแบบนั้น เธอจึงจับมือเล็กเอาไว้ แล้วค่อย ๆ หันมาหาคนรักของเธอช้า ๆ ก่อนจะประคองใบหน้าให้แหงนขึ้นแล้วก้มลงจูบอย่างอ่อนโยน จนทอฝันถึงกับหัวใจเต้นโครมคราม
"แบบนี้ยังคิดว่าตัวเองฝันอยู่ไหมคะ"
"พะ...พี่คีตา…"
ทอฝันพูดพลางเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย ตอนนี้ใบหน้าของเธอแดงก่ำจนถึงใบหู คีตาจึงอมยิ้มออกมาแล้วดึงร่างเล็กเข้ามาอยู่ในสายน้ำฝักบัวที่กำลังไหลอย่างต่อเนื่อง ก่อนจะเอื้อมมือไปกดยาสระผมแล้วบรรจงสระผมให้แฟนสาวอย่างตั้งอกตั้งใจ
สายตาที่ดูอ่อนโยน จนคนที่แหงนหน้ามองถึงกับใจเต้นแรงจึงรีบเบือนหน้าหนีอีกครั้ง ยังไม่เพียงเท่านั่น มือเรียวยังบรรจงนวดที่ศีรษะเบา ๆ ราวกับเป็นช่างทำผมที่กำลังสระผมให้กับลูกค้าตัวเล็ก ก่อนจะเอื้อมมือไปกดสบู่เหลวมาชโลมลงเรือนร่างที่ดูขาวเนียนราวกับตุ๊กตา แล้วค่อย ๆ ลูบไล้ให้ทั่วจนเกิดฟอง
"ยกแขนขึ้น"
เมื่อได้ยินประโยคที่พูดอย่างอ่อนโยน ทอฝันจึงยกแขนกางออกอย่างว่าง่ายพลางอมยิ้มออกมาไม่หยุด เธอยังคงหลบสายตาและเบือนหน้าไปด้านข้างเพราะเขินจนไม่กล้าสู้หน้า คีตาจึงอมยิ้มออกมาอีกครั้งพร้อมกับลูบสบู่ให้ทั่วแขน ก่อนจะกดสบู่เหลวอีกครั้งแล้วค่อย ๆ ย่อตัวถูให้ที่ขาจนทั่ว
'โอ๊ย...นี่ขนาดฉันแก้ผ้าต่อหน้า พี่คีตายังเฉย ๆ เลย ไหนบอกว่าใครเสนอก็สนองไง หรือฉันไม่มีเสน่ห์ดึงดูดพี่คีตาเหรอ' ทอฝันครุ่นคิดด้วยความสงสัย เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอไร้การปกปิดใด ๆ แต่อีกคนก็ไม่ได้มีทีท่าที่จะเกินเลยนอกจากที่จะอาบน้ำให้เธอเท่านั้น
"สะอาดละ...หนูรู้ไหม ว่าหนูคือคนแรกที่พี่อาบน้ำให้เลยนะ"
"มันน่าภูมิใจไหมคะเนี่ย"
"ภูมิใจเถอะ นิดนึงก็ยังดี"
"ฮ่า ๆ ภูมิใจก็ได้ค่ะ แต่การได้เป็นแฟนกับพี่ หนูภูมิใจมากกว่าอีก"
"การที่หนูบอกว่าเหมือนกำลังฝันอยู่น่ะ ไม่ใช่มีแค่หนูหรอกนะที่รู้สึกแบบนั้น พี่เองก็เหมือนกันค่ะ พี่ตกหลุมรักหนูไม่พอ ยังโดนหนูขโมยจูบอีก พี่หลงหนูจนไม่หันไปมองใครเลยนะรู้ไหม" คีตาพูดพลางเอื้อมมือไปหยิบฝักบัวมาล้างฟองยาสระผมและฟองสบู่จนหมดเกลี้ยง แล้วจึงเอาไปเก็บไว้ที่เดิมและปิดก๊อกน้ำ ก่อนจะจับไหล่ทั้งสองข้างของทอฝันให้หันหลังพาเดินไปยังอ่างล้างหน้า แล้วยืนโอบกอดร่างเล็กจากทางด้านหลัง
กระจกห้องน้ำที่ติดเหนือกับอ่างล้างหน้ามีไอน้ำปกคลุมจนมองเห็นเป็นเพียงเงาพร่ามัว คีตาจึงใช้นิ้วชี้จิ้มลงกระจก ก่อนจะลากนิ้ววาดเป็นรูปหัวใจตามด้วยชื่อของทอฝัน จนเจ้าของชื่ออมยิ้มออกมาแบบเขิน ๆ
"พี่รักหนูนะคะ"
"หนูก็รักพี่คีตาค่ะ"
"เราอาบน้ำด้วยกันทุกวันเลยนะ หนูจะได้เลิกเขินพี่"
"พี่ไม่อายเหรอคะ"
"ไม่ค่ะ ก็พี่ชอบแก้ผ้านอนอยู่แล้วนี่"
"ขี้อ่อยที่สุดเลย อย่าไปทำแบบนี้กับใครนะ ไม่งั้นพี่หัวหลุดแน่"
"โหดชะมัด…"
"ฮิฮิ ไม่โหดก็คุมพี่ไม่อยู่สิ จะว่าไป...ขอโทษนะคะ ที่วันนั้นหนูเมาจนเผลอทำเรื่องบ้า ๆ ไป หนูดูคลิปที่นนนี่ถ่ายเอาไว้ เห็นพี่วิ่งหนีลงเวทีไป หนูนึกว่าพี่คีตาจะรังเกียจหนูซะอีก"
"วันนั้นพี่ดีใจจนเสียอาการต่างหาก กว่าพี่จะรู้ตัวว่าตัวเองวิ่งหนีไปหลังเวที หนูก็กลับแล้ว วันนั้นพี่เสียดายมากเลย ยิงฟันสิคะ"
"พี่คีตา หนูแปรงเองได้ค่ะ พี่จะเอาใจหนูเกินไปแล้วนะคะ" ทอฝันรีบคว้าหมับที่ข้อมือของคนร่างสูงทันที เพราะดูจากท่าทีแล้ว คีตาคงเตรียมแปรงสีฟันมาเพื่อที่จะแปรงให้เธอเป็นแน่ ซึ่งมันก็เป็นอย่างที่คิดจริง ๆ
"อืม...ยิงฟัน พี่อยากดูแลหนูแบบนี้มานานแล้ว ปล่อยให้พี่ได้ทำเถอะ"
"กะ...ก็ได้ค่ะ" ทอฝันยิงฟันให้ตามคำสั่ง คีตาจึงยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู แล้วประคองใบหน้าให้แหงนขึ้น ก่อนจะแปรงฟันให้อย่างตั้งอกตั้งใจ อีกคนก็อ้าปากให้แปรงอย่างว่าง่าย จนสะอาดแทบทุกซอกทุกมุม
"เสร็จแล้วค่ะ ล้างหน้าเสร็จก็ออกไปเป่าผมก่อนได้เลยนะคะ เดี๋ยวพี่จะล้างหน้าต่อ"
"ค่ะพี่คีตา"
ฟู่ว….~
เสียงไดร์เป่าผมที่กำลังทำงานอย่างขยันขันแข็ง โดยมีหญิงสาวตัวเล็กยืนเป่าผมให้กับคนรักอยู่ที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง เมื่อเป่าจนแห้งสนิท เธอจึงใช้มือสางผมให้เข้าที่ก่อนจะค่อย ๆ ลูบผมสีดำเงาสลวยช้า ๆ มันช่างเงางามและนุ่มราวกับเพิ่งผ่านการทำทรีตเมนต์มาอย่างไรอย่างนั้น
"ผมพี่คีตานุ่มจัง"
"ชอบไหม"
"ชอบค่ะ ชอบทุกอย่างที่เป็นพี่เลย"
"พี่ก็ชอบทุกอย่างที่เป็นหนู ไหนขอพิสูจน์หน่อยซิ ว่าปากหอมสดชื่นไหมน้า"
จากที่คีตานั่งหันหลังเพื่อที่ทอฝันจะสามารถเป่าผมให้เธอสะดวกขึ้น พูดจบเธอก็หันตัวกลับมา ก่อนจะใช้แขนโอบเอวแล้วดึงร่างเล็กให้เข้ามาแนบชิดขึ้น จนหัวใจของทอฝันถึงกับเต้นตึกตัก
เดิมทีเธอก็รักคนร่างสูงจนไม่รู้จะรักอย่างไรแล้ว ยิ่งถูกอีกคนอ้อนออดแบบนี้ ใครกันที่ตะไปต้านทานไหว ทุกอย่างมันราวกับภาพฝัน ไม่อยากจะเชื่อเลยจริง ๆ ว่าบุคคลที่เธอคลั่งไคล้จะอยู่ต่อหน้าเธอในฐานะคนรัก ไม่ใช่ศิลปินคนโปรดอย่างเช่นที่ผ่านมา
"ขอจูบได้ไหมคะ"
"ตอนอาบน้ำก็ขโมยจูบหนูไปแล้วนี่ ตอนนี้จะมาขอทำไมเล่า"
"เปล่าค่ะ...ขอจูบ...จากหนูได้ไหมคะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงและสายตาที่ออดอ้อน ทอฝันจึงรีบหลบสายตาทันที เพราะหัวใจเธอแทบจะเต้นไม่เป็นจังหวะ หากยังสู้สายตาต่อไป อาจทำให้หัวใจวายก็เป็นได้
'เฮือก!!! หัวใจจะวายตายอยู่แล้ว!!!'
"ไม่อยากจูบพี่เหรอ"
"มะ...ไม่ใช่ว่าไม่อยากค่ะ แต่หนูเขิน ตอนนั้นหนูกล้าจูบพี่เพราะหนูเมา แต่ตอนนี้สติหนูยังอยู่ดี หนูจะกล้าได้ยังไงเล่า"
"แล้ว...ตอนนี้พี่ทำอะไรหนูได้หรือยังคะ"
"คะ!? หมายความว่าไงคะ"
"ก็ตอนอยู่ในห้องน้ำหนูบอกว่าห้ามทำอะไรหนูนี่นา...แล้วตอนนี้...ข้อห้ามหมดอายุหรือยังคะ"
"ฮะ!? นี่อย่าบอกนะ ว่าพี่คีตาพยายามข่มอารมณ์ตัวเองไม่ทำอะไรหนูอะ!?" คีตาส่งสายตาอ้อนวอนพร้อมกับผงกศีรษะหงึก ๆ ทอฝันจึงลั่นเสียงหัวเราะออกมาทันที
"ฮ่า ๆ ๆ บ้าบอ...คนหื่น ๆ แบบพี่ก็เชื่อฟังคำสั่งเหมือนกันเหรอเนี่ย"
"หัวเราะอะไรคะ พี่เกือบใจขาดตายแล้วนะรู้ไหม"
"ฮ่า ๆ ๆ อดไปก่อนนะคะ ตอนนี้หนูง่วงแล้ว"
"หึ…"
เมื่อทอฝันยังคงหัวเราะเยาะไม่หยุด คีตาจึงหัวเราะผ่านลำคอแล้วอุ้มแฟนสาวตัวเล็กเดินไปที่เตียง ก่อนจะจับโยนลงบนเตียงแล้วกระโดดขึ้นไปคร่อมร่างราวกับแม่เสือสาวกำลังจะตะครุบเหยื่อก็ไม่ปาน
"อย่าแกล้งเรื่องแบบนี้นะ…"
"ทะ...ทำไมคะ!?"
"คืนนี้หนูไม่ได้นอนแน่"
"อ๋อ...เราจะติวหนังสือกันใช่ไหมคะ"
"ใช่ค่ะ...แต่อย่าติวเสียงดังนะคะ เดี๋ยวห้องข้าง ๆ ได้ยิน"
สิ้นเสียงพูด คีตาจู่โจมซุกไซ้ที่ต้นคอระหงทั้งซ้ายและขวา จนทอฝันหัวเราะออกมาแล้วพยายามผลักเธอออกแต่ก็ไม่สำเร็จ
"คิก ๆ ฮ่า ๆ พี่คีตา!! หนูจั๊กจี้ ฮ่า ๆ"
"ข้อห้ามหมดอายุหรือยัง"
"ไม่ค่ะ! พี่ห้ามทำอะไรหนู ฮ่า ๆ"
"ยกเลิกคำสั่งเดี๋ยวนี้เลย!!"
"ไม่! อ๊าย...พอแล้วพี่คีตา หนูจั๊กจี้ ฮ่า ๆ คิก ๆ"
"หนูยกเลิกคำสั่งก่อน พี่ใจจะขาดแล้ว"
"ไปปิดไฟก่อนค่ะ"
"ปิดก็ไม่เห็นหนูสิคะ"
"เมื่อกี้ก็เห็นแล้วไง จินตนาการเอา อุตส่าห์แก้ผ้าต่อหน้าแล้วแท้ ๆ ช่วยไม่ได้"
"หึ...ถ้างั้นก็อย่าหวังเลยว่าจะได้อาบน้ำดี ๆ สักวัน" คีตาจับรวบข้อมือทั้งสองข้างของทอฝันแล้วกดลงกับเตียง ก่อนจะก้มลงหายใจรดต้นคอ จนทอฝันถึงกับขนลุกซู่ และพยายามหลบหนีจากการกระทำนี้ แต่ยิ่งทอฝันพยายามที่จะหนี คีตายิ่งได้ใจ เธอพรมจูบลงที่ต้นคอระหงช้า ๆ จนสติสตังของทอฝันแทบไม่หลงเหลืออยู่แล้ว
"อ๊ะ...พะ...พี่คีตาคะ ไปปิดไฟก่อน"
"ไม่ค่ะ พี่อยากเห็นหน้าหนูชัด ๆ ถ้าปิดไฟแล้วหนูหลับหนีพี่จะทำยังไง"
"อ๊ะ...อือ...ทำแบบนี้ใครจะหลับลงคะ พี่คีตา!! หยุดก่อนค่ะ อา…"
"หอมจัง จะไม่เหลือกลิ่นเอาไว้เลย"
"ถ้าไม่หยุดหนูถีบ!!!" เมื่อได้ยินคำขู่ดังลั่นข้าง ๆ หู คีตาถึงกับชะงัก เธอจึงลุกขึ้นมากะพริบตาปริบ ๆ เป็นเชิงร้องขอ
"อย่าถีบกันสิคะ พี่อดใจไม่ไหวแล้วนะ"
"พี่คีตาคะ หนูขอถามจริง ๆ นะ ตอบตามความจริงนะคะ คืนนั้นที่หนูเมา พี่มีอารมณ์ไหมคะ"
"มีสิ ไม่งั้นจะมีรอยที่หน้าอกได้ไง ตอนนั้นพี่จะขาดใจตายอยู่แล้ว"
"แล้วคืนนั้น...หนูเป็นยังไงคะพี่คีตา"
"ต่อยพี่ไม่ยั้ง ดุเหมือนหมาเลย"
"แง...จริงเหรอคะ หนูขอโทษนะคะ ฮือ ๆ"
"แล้วตอนหนูเมา นนรับมือกับหนูยังไงเนี่ย"
"นนนี่จะเอาผ้าห่มพันตัวหนูไว้ให้ขยับไม่ได้เลยค่ะ"
"ฮ่า ๆ หลังจากนี้อย่าดื่มจนเมาแบบนั้นอีกนะ"
"ไม่แล้วค่า หนูกลัวทำให้พี่คีตาเจ็บตัวอีก"
"ดีมากค่ะ...แล้ว...ยกเลิกคำสั่งได้ยังคะ"
"ยังค่ะ ขอถามอีกข้อ"
"หนู...พี่ใจจะขาดแล้วนะ รีบถามเร็ว ๆ"
"คะ...คือ...หนูต้องทำยังไงบ้างคะ คือ...หนูยังไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องอย่างว่า...แฮะ ๆ"
เมื่อได้ยินทอฝันพูดพร้อมกับเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอาย คีตาจึงอมยิ้มออกมาก่อนจะคลายข้อมือข้างขวาแล้วจับมือเล็กขึ้นมาจูบอย่างแผ่วเบา แล้วจึงจับวางทาบที่แก้มข้างขวาของเธอเอาไว้
"มองตาพี่ก่อนสิคะ พี่ถึงจะตอบ"
"หนูเขินอะ พี่คีตาก็รู้ว่าหนูชอบพี่มากแค่ไหน พี่คร่อมตัวหนูไว้แบบนี้หนูหัวใจจะวายตายแล้วเนี่ย"
"แล้วไหนบอกว่าเด็ดเรื่องบนเตียงไง ทำไมบอกว่าไม่มีประสบการณ์ล่ะคะ"
"หนูพูดไปงั้นแหละ แฟนหนูยังไม่เคยมีเลย จะให้หนูเอาประสบการณ์มากจากไหน"
"หึหึ...ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นค่ะ แค่ปล่อยไปตามอารมณ์ เดี๋ยวพี่จัดการเอง แต่หนูต้องยกเลิกคำสั่งให้พี่ก่อน"
"หนูจะยกเลิกก็ต่อเมื่อพี่ไปปิดไฟ นะคะ…"
"โอเค ๆ ก็ได้ค่ะ ปิดไฟก็ได้ แต่ห้ามหลับหนีพี่นะคะ เข้าใจไหม"
"ไม่หลับค่ะ หัวใจเต้นแรงอย่างกับเปิดผับข้างในขนาดนี้ หนูจะหลับลงได้ยังไง"
"ก็ดี...เพราะคืนนี้พี่จะติวหนังสือให้ถึงเช้าเลย"
เมื่อพูดจบ คีตาจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปปิดไฟอย่างว่าง่าย แต่ภายในห้องก็ยังคงมีแสงไฟสลัว ๆ จากด้านนอกที่ส่องผ่านหน้าต่างที่ไม่ได้ปิดผ้าม่าน ทำให้พอมองเห็นกันได้เล็กน้อย
"เดี๋ยวพี่เปิดเพลงให้หนูผ่อนคลายนะ"
คีตาพูดพลางเปิดเพลงคลอเบา ๆ เพื่อสร้างบรรยากาศ ก่อนจะถอดเสื้อของตนออก ตามด้วยกางเกง แล้วก้าวขึ้นเตียงช้า ๆ
จากนั้นเธอค่อย ๆ โน้มตัวลงจูบที่ริมฝีปากคนรักอย่างแผ่วเบา ก่อนจะเลิกเสื้อตัวบางขึ้นแล้วถอดออกมากองไว้ที่ปลายเตียง ตามด้วยการปลดเปลื้องกางเกงจนเรือนร่างเล็กไร้การปกปิดใด ๆ
ริมฝีปากอมชมพูขยับเม้มที่ต้นคอเบา ๆ พร้อมกับปล่อยลมหายใจอุ่น ๆ รดที่ต้นคอจากซ้ายไปขวา จากขวากลับมาซ้ายสลับไปมา จากนั้นจึงเลื่อนริมฝีปากลงมาจูบที่เนินอกข้างซ้ายที่ยังหลงเหลือรอยแดงระเรื่ออยู่ ตอนนี้อารมณ์ของเธอคุกรุ่นเต็มที เธอพร้อมที่จะบรรเลงเพลงรักร่วมกันแล้ว ทว่า...
"พี่คีตา…"
"หืม?"
"หนูหิว..."
เมื่อได้ยินเสียงหวานใสพูด คีตาถึงกับชะงัก ก่อนจะลุกมาคร่อมร่างพร้อมกับพยายามเพ่งมองผ่านแสงไฟสลัว ๆ อย่างใจจดใจจ่อ จนสายตาของเธอปรับกับความมืดได้
"หนูหิวพี่คีตา คิกคิก"
"เหอะ...หลับตอนไหนวะเนี่ย!"
คีตาถึงกับกุมขมับเมื่อคนตัวเล็กหัวเราะคิกคักจากการละเมอ ซึ่งเธอไม่รู้ตัวเลยว่าแฟนสาวตัวเล็กของเธอชิ่งหลับไปตอนไหน เธอจึงส่ายศีรษะเบา ๆ ก่อนจะโน้มตัวลงจูบที่หน้าผาก แล้วทิ้งตัวลงนอนกอดคนรักของเธอทั้งที่อารมณ์ยังคงคุกรุ่นอยู่ภายใน
"เฮ้อ...น่าจับตีก้นซะให้เข็ด ให้ตายสิ!!"
คีตาทั้งโกรธทั้งขำพลางหยิบโทรศัพท์มือถือกดดูเวลา ซึ่งเป็นเวลา ตี 3 เข้าไปแล้ว ไม่แปลกที่เจ้าตัวจะหลับไปทั้งอย่างนั้น หากจะโหดก็คงต้องโทษเธอเองนั่นแหละที่ไม่รู้จักเวล่ำเวลา เธอจึงได้แต่เอื้อมมือไปกดปิดเพลงอย่างจำใจ แล้วนอนกอดร่างอีกคนเอาไว้
"ฝันดีนะคะหมากระเป๋าของพี่…พี่รักหนูนะ..."
ริมฝีปากอมชมพูประทับรอยจูบที่หน้าผากอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง ก่อนจะซุกหน้าลงที่ต้นคอแฟนสาวเอาไว้และหลับไปในเวลาเพียงไม่นาน...
