21:58
รี่
นอนยัง
ยางงง
ไมวันนี้นอนดึกอะ
ยังไม่ 4 ทุ่มเลย
อีก 2 นาทีปะ
ดูซีรีส์อยู่
เลิกดู
มาคุยกับฉันก่อน
เอ้า!! ไอ้นี่
เร็ว
เบ๊บ!!
แกมันมารผจญจริงๆ
เลิกดูยัง
เลิกแล้วย่ะ!!
มีไร
เฮ้อออ
ดูเรื่องไรอะ
แฮรี่พอตเตอร์
อ๋อ
มีไรก็คุยมา
อย่าลีลา
ฉันหนีไปนอนนะ
รี่โว้ยยย
ทักหาดึกๆแบบนี้
ทะเลาะกับพี่มิ้นหรอ
ก็ไม่เชิงทะเลาะหรอก
น่าจะแค่งอน
ที่ทักหาฉันคือไม่รู้จะง้อยังไง?
อืม
โอ๊ยยยยย
ไอ้หมาเบ๊บ
อย่าด่าดิ
แล้วพี่มิ้นงอนแกเรื่องอะไร
เอ้า
ไอ้นี่
ถ้าจะมาถอนหายใจใส่เฉยๆก็อย่าทักมา
โอ๊ย
ใจร้อนจังวะ
จะเล่าแล้วเนี่ย
ว่ามา
พี่มิ้นอยากคบกับฉันแบบเปิดเผยอะ
ก็ดีแล้วหนิ
ก็ดี
แต่คือ
ฉันคุยกับพี่ๆแล้วอะ
พี่ๆไม่โอเคเรื่องที่ผู้หญิงกับผู้หญิงคบกัน
อ้าว
ใช่หรอ
พี่แฟนก็ไม่โอเคหรอ
ไม่มีใครโอเคเลย
ฉันไปรับพี่มิ้นมาตั้งแต่บ่าย 3
จนป่านนี้ยังไม่ยอมคุยดีๆกับฉันเลย
นอนหันหลังใส่อย่างเดียวอะ
คือฉันก็พยายามที่จะบอกพี่ๆแล้วนะ
แต่พอพี่ๆไม่โอเค ฉันก็ไม่กล้าพูดอะไรอีกอะ
มันก็อาจจะต้องใช้เวลาอะเบ๊บ
แต่ฉันมีเวลาแค่อาทิตย์เดียว
ทำไมอะ
ทำไมต้องอาทิตย์เดียว
ช่างเถอะ
เรื่องมันยาว
อะไรของแกวะเบ๊บ
อึดอัดว่ะ
การคบใครสักคนทำไมมันยากแบบนี้วะ
แล้วทำไมพี่มิ้นถึงอยากให้เปิดเผยขนาดนั้นอะ มันก็ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นรู้มั้ย
ก็ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นรู้
แต่พี่มิ้นเองก็คงไม่อยากคบกับแกแบบหลบๆซ่อนๆตอนที่อยู่กับเพื่อนตัวเองมั้ยล่ะ
อย่างน้อย เวลาพี่แฟนถามว่าจะไปไหน
ก็จะได้กล้าพูดแบบเต็มปากว่าไปหาเบ๊บ
ไม่ต้องไปโกหก หรือปิดบังเพื่อจะไปหาแกอะ
คนอื่นพี่มิ้นก็คงไม่ได้อะไรหรอก
อย่างน้อยก็แค่ไม่ต้องโกหกเพื่อนรักตัวเอง แค่นั้นล่ะมั้ง
แต่มันยากมากเลยนะ
ไม่ว่าจะพี่เลิฟ พี่แฟน หรือฉัน
เรา 3 คนไม่เคยมีแฟนกันมาก่อนเลย
แล้วอยู่ดีๆ มารู้ว่าน้องชอบผู้หญิงแบบนี้ ใครจะรับได้วะ
รับได้หรือไม่ได้ยังไงแกก็เป็นน้องสาวของเค้าปะเบ๊บ
เค้าก็ต้องพยายามเข้าใจแกดิ
ไม่อยากทำให้พี่ๆผิดหวังอะ
พี่แฟนก็อาจจะเข้าใจฉันอยู่หรอก
แต่พี่เลิฟคือไม่รู้เลย
พี่เลิฟรักและห่วงฉันมาก
ถ้าเค้ารู้จะรู้สึกยังไงวะ
ก็เพราะพี่เลิฟรักแกมากนั่นแหละเบ๊บ
พี่เลิฟต้องเข้าใจแกแน่นอน
ไม่ว่าแกจะเป็นยังไง
พี่ๆต้องพร้อมเข้าใจแกแน่ๆ
ที่ผ่านมาฉันก็ไม่เคยทำอะไรให้พี่เลิฟภูมิใจเลยอะรี่
มันทำให้ฉันกลัว
เพราะสาเหตุที่พี่เลิฟแพนิคทุกครั้งเวลาสะดุ้งตื่นกลางดึกมันก็เพราะฉัน
ฉันเจ็บปวดทุกครั้งอะ ที่เห็นพี่เลิฟเป็นแบบนั้น
มันไม่ใช่ความผิดของแกนะเบ๊บ
ไม่ใช่ความผิดใครเลย
มันเป็นอุบัติเหตุ
และมันก็เพราะพี่เลิฟรักและเป็นห่วงแกมากๆไง ถึงเป็นแบบนั้น
ฉันห่วงความรู้สึกพี่เลิฟอะ
พี่เลิฟเข้าใจแกแน่ เชื่อฉัน
แต่มันอาจจะใช้เวลา
ตอนนี้แกไปง้อพี่มิ้นก่อนเถอะ
ดูแลหัวใจคนใกล้ตัวก่อน
เรื่องที่จะบอกพี่ๆน่ะ ก็ค่อยว่ากันอีกที
แล้วฉันต้องง้อยังไงอะ
โอ๊ยย เบ๊บบ
อะไร
เก่งนักนะเรื่องโง่ๆอะ
5555
ประโยคนี้อีกละ
ตั้งแต่ไปรับพี่มิ้นมา
แกกอดเค้าสักครั้งยัง
ยัง
เค้าไม่คุยด้วยเลยไม่กล้าอะ
เนี่ยไง
ก็เพราะแกเป็นแบบเนี้ย
เป็นใครก็งอน
ไปกอดง้อเค้าสิไอ้หมาเบ๊บเอ๊ยยยย
ไปปป
นี่ทักมาหาฉันดึกๆแบบนี้เดี๋ยวก็เข้าใจผิดว่าคุยกับกิ๊กอีกแหละ
ไม่มั้งง
คนน้อยใจ คิดได้ทุกอย่างแหละเบ๊บ
รีบไปง้อเค้าได้แล้ว
อืมๆ
แต้งกิ้วนะ
23:12
โทรออก -> ไม่มีการตอบรับ
ขอโทษนะคะ หนูไปเข้าห้องน้ำมา
มีอะไรรึเปล่าคะ
โทรออก -> 00:02:23
ผู้จัดการ
นี่คุณเมาหรอ
หนูฟังไม่รู้เรื่อง
โทรออก -> ไม่รับสาย
หยุดโทรได้แล้ว!!!
คุณอยู่ไหนเนี่ย
เลอฟ
คะ
ฉัรคอกถึงเธแ
คะ??
ดฟะอทำให่ฮันแมบบ้าอยู่แ้ลส
อะไรคะเนี่ยยยย
พิมพ์ดีๆสิคะ
คุณเมาใช่มั้ย
โทรออก -> 00:01:00
ผู้จัดการ!!
คุณอยู่ไหน
ส่งโลเคชั่นมาให้หนูหน่อย
เลิห
คุณพิมพ์ดีๆสิคะ
ฉันรักดธอ
...
อะไรนะคะ
คุณพิมพ์อะไรเนี่ย
คุณอยู่ไหนคะ
เดี๋ยวหนูจะไปพากลับ
ห้อว
ห้องคุณหรอคะ
มาหสฉัรหร่อนได้มัยเ
มา
หา
ฉัน
คุณให้หนูไปหาคุณหรอ
อืทม
อ่า...
ค่ะ
เดี๋ยวหนูไป
--- Next Day ---
07:00
บลู
หายดียัง
หายแล้วจ้ะ
วันนี้ฉันจะพาน้องเลิฟไปหาสปอนเซอร์เองนะ
หือออ
อะไรยังไง
ทำไมผู้จัดการจะลุยงานเองล่ะคะเนี่ยยย
ตอนแรกว่าจะไปส่งน้องที่บริษัท
แต่คิดไปคิดมา เดี๋ยวฉันเลยไปที่คิงซอเรสเลยดีกว่า
อ่าหรอออ
ทำไม?
เปล๊าาาา
ร้อยวันพันปีไม่คิดจะพาน้องไปบริษัท
แต่อยู่ดีๆทำไมถึงจะพาน้องไปลุยงานเอง
ก็เลยแปลกใจน่ะ
ไม่มีอะไรน่าแปลก
น้องขิมจะได้ไม่ต้องมารับไปบริษัทให้เสียเวลาไง
แต่ฉันไปรับน้องนี่คอนโดก็ได้หนิ
แกเพิ่งหายท้องเสีย
เดี๋ยวฉันจัดการเอง
สปอนเซอร์รายใหญ่ด้วย
อืมม
มันก็ควรเป็นแกตั้งแต่แรกแล้วนะไวน์
ฝากดูแลน้องด้วยนะ
ฉันไม่ให้เด็กแกทำงานพลาดหรอกน่ะ
ไม่ได้ห่วงเรื่องนั้น
หมายถึงอย่าดุน้องให้มันมาก
ดูแลน้องดีๆ
พาน้องไปกินอะไรอร่อยๆให้ใจชื้น
น้องชอบกินไอติมชาเขียว
น้องได้กินแล้วจะอารมณ์ดี
รู้ดีจังนะ
ให้ฉันป้อนข้าวป้อนน้ำให้เลยมั้ยล่ะ
เอาสิ
อย่าท้านะ
555555
ไปอาบน้ำละ
จ้าๆ
สู้ๆนะคะผู้จัดการ
08:40
เลิฟ
ถึงคิงซอเรสยัง
ผู้จัดการพามาแวะกินข้าว
กำลังจะออกไปแล้ว
ทำไมอยู่ๆเค้าถึงพาแกไปอะ
นั่นสิ
เค้าทำฉันสับสนอีกแล้วอะ
วันนี้เค้าดูแลฉันดีแปลกๆ
แถมไม่ดุไม่ด่าอะไรฉันด้วย
อ้าวว
แปลกคนอีกละ
เดาใจยากจริงๆ
ขิม
ฉันมีอะไรจะสารภาพ
ว่า?
เมื่อคืนนี้...
ทำไม??
เอ่อ
ทำไมเลิฟ
ผู้จัดการเมาอะ
รู้ได้ไง
อย่าบอกนะว่า....
แกไปนอนกับเค้า!!!?
แหะๆ
เลิฟฟฟฟฟฟฟฟ
อีกแล้วหรออออ
อะไรเนี่ยเลิฟ
เค้าไปหาแกที่ห้องหรืออะไร
เค้าให้ฉันไปหาที่ห้อง
แล้ว?
เค้าดื่มคนเดียวอะ
ดื่มจนเมา
ไม่รู้ว่าทำไมเค้าถึงดื่มขนาดนั้น
แล้วเค้าก็โทรหาฉันตอนเมา
พยายามพิมพ์อะไรมาก็ไม่รู้
ฉันอ่านไม่ออก
อ่า
พอฉันไปหาเค้า
หลังจากที่เปิดประตูให้เท่านั้นแหละ
เหมือนฉันจะรู้แล้วล่ะ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น
ฮือออ
ฟังก่อน
มันมีอะไรมากกว่านั้น
ยังไง
พอเค้าเปิดประตูให้ฉันเข้าไปแล้วใช่มั้ย
เค้าก็ดึงฉันเข้าไปกอดอะ
แล้วก็ร้องไห้ใหญ่เลย
หืออออ
ผู้จัดการร้องไห้เนี่ยนะ
ใช่
แล้วเค้าเพ้ออะไรมั้ย
เค้าบอกว่า
ฉันรักเธอ
เห้ยยยยยยยยยยย
บ้าไปแล้ววววว
นี่มันอะไรกันเนี่ยยยยยยยย!!!
#คืนในความลับ
