คืนในความลับ

คืนในความลับ
Special ปลากินเหยื่อ [ไวน์xเลิฟ]

แนะนำตัวละคร
2 เดือนก่อน
"มีอะไรด่วนเหรอ เรียกฉันมาหาถึงบ้านเลย"
"ไวน์ เดี๋ยวอีกสองเดือนจะมีนักศึกษามาฝึกงานนะ ฉันจัดไปทีมแกแล้ว น่าจะเหมาะสุด" หญิงอายุราว 30 กลาง แต่งกายด้วยชุดเดรสยาวสีขาวแบบสบาย ๆ เดินมาพร้อมกับแฟ้มเอกสารสีดำในมือ ก่อนจะยื่นให้หญิงอีกคนที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟาภายในห้องทำงานส่วนตัว เธอมีอายุรุ่นราวคราวเดียวกันและมีผมประบ่าสีไวน์แดงคล้ายกับชื่อของเธอเอง
หญิงผมสีไวน์รับแฟ้มเอกสารมาพร้อมกับขมวดคิ้วด้วยความฉงน
"เดี๋ยวนี้ติดต่อขอฝึกงานผ่านประธานบริษัทเลยเหรอ"
พูดจบก็ยกขานั่งไขว้ห้างแบบสบาย ๆ หญิงอีกคนได้ยินคำถามเช่นนั้นจึงยกมือมาบังริมฝีปากสีนู้ดของตนเพื่อแอบขำเบา ๆ
"หลานฉันเอง" 
"ถึงว่าล่ะ ทำไมมีอภิสิทธิ์ได้ขนาดนี้ คนไหนหลานแก" ไวน์เอ่ยถามพลางกับเปิดแฟ้มประวัติดูไปพลาง ๆ
"คนที่ชื่อขิม แกห้ามบอกคนในทีมเด็ดขาดว่าเค้าคือหลานฉัน"
"ทำไม กลัวถูกมองว่าเป็นเด็กเส้นเหรอ"
"เออสิ อยากให้ทุกคนปฏิบัติต่อเค้าเหมือนเป็นเด็กฝึกงานคนนึง แกก็เหมือนกัน ไม่ต้องมองว่าเป็นหลานฉัน อยากใช้งานอะไรก็ได้เต็มที่เลย"
"ไม่ต้องห่วงหรอก สำหรับฉันไม่มีใครเหนือกว่าใคร ทุกคนต้องเท่าเทียมกัน"
"อืม เพราะงี้แหละถึงต้องจัดลงทีมแก ทีมอื่นคงประจบประแจงหลานฉันแน่ ๆ ยังไงก็ฝากดูแลด้วยนะ ทั้งสองคนเลย"
"ได้สิ เดี๋ยวฉันดูแลให้เอง เพิ่มเงินเดือนให้ด้วยนะ ที่ให้ดูแลหลานน่ะ"
"ยัยไวน์!! คนอย่างแกนี่ไม่เคยประจบประแจง มีแต่ขอตรง ๆ สินะ!!"
"ฮ่า ๆ จะอ้อมค้อมทำไมล่ะ จะให้ไม่ให้"
"ไม่ให้!!"
"อืม ก็ตามใจ แค่นี้ก็ใช้ไม่หมดแล้ว"
"โอ๊ย แกนี่มันน่าหมั่นไส้จริง ๆ"
"ฮ่า ๆ"
แก๊ก!!
ขณะที่ไวน์กำลังหยอกล้อแกมยั่วโมโหเพื่อนรักของเธอนั้นก็ได้ยินเสียงเปิดประตูดังขัดจังหวะ ทั้งสองจึงหันไปตามต้นตอของเสียง ก่อนจะพบว่ามีหญิงหน้าตาสละสลวย ผมสั้นสีน้ำตาลกำลังเปิดประตูเข้ามาด้วยใบหน้าที่แสดงอาการตกใจ ไวน์จึงเผยรอยยิ้มออกมาทันที
"อ๊ะ! พี่ขอโทษ พี่ไม่รู้ว่านกมีแขก"
"ไม่เป็นไรพี่กวาง นกคุยกับไวน์เสร็จแล้ว"
"อะไรกันพี่กวาง ทำเหมือนไวน์เป็นคนอื่นคนไกลไปได้ ไวน์ก็รู้แล้วไหมว่าพี่กับนกอยู่กินกันฉันผัวเมียแล้วน่ะ" ไวน์พูดหยอกล้ออีกครั้งจึงโดนเพื่อนรักฟาดไปที่แขนหนึ่งทีด้วยความหมั่นไส้
"โอ๊ยยัยไวน์!! ให้เกียรติด้วยขอร้อง!!"
"ฮ่า ๆ หยอก ๆ นะ"
"ไปไกล ๆ ไป เสร็จธุระแกแล้ว"
"เรียกให้มาหาแค่เนี้ย"
"ก็ใช่น่ะสิ ทำไม? อยากอยู่ต่อเหรอ"
"ไม่ล่ะ ไม่อยากเป็น กขค จะทำอะไรก็เกรงใจลูกด้วยนะ ลูกอยู่ด้วย" ก่อนจะลุกเดินจากไปก็ยังไม่วายยั่วโมโหเพื่อนรักอีกครั้ง ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้ใส่เดรสยาวล่ะก็ คงเป็นเท้านี่แหละ ที่จะถีบเข้าให้!


2 เดือนผ่านไป ~
ขณะที่ไวน์กำลังนั่งดูข่าวสารจากคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊คบริเวณล็อบบี้คอนโดมิเนียมของเธอ ก็มีหญิงสาวสองคนเดินมานั่งที่โซฟาสีเทาถัดจากที่เธอนั่ง โดยทั้งสองนั่งหันหลังให้กับเธอ
หญิงสาวหนึ่งในนั้นหน้าตาช่างคุ้นเคยเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อน ไวน์จึงจ้องไปที่หญิงสาวทั้งสองที่กำลังนั่งคุยกันเพลินจนไม่ทันสังเกตว่ามีใครนั่งอยู่บริเวณนั้นก่อนแล้ว
"ฉันไม่อยากให้แกอยู่คนเดียวเลยอะเลิฟ"
"เอาน่า ฉันอยู่ได้จริง ๆ"
"บอกว่าอยู่ได้ทีไรเป็นเรื่องทุกที!!"
"ขิม! ครั้งนี้ฉันไม่ให้เกิดเรื่องอะไรแน่นอน เชื่อฉันน้า..."
อ๋อ...ขิม...ที่แท้ก็เป็นหลานสาวของเพื่อนเธอนี่เอง ไวน์คิดในใจก่อนจะละสายตาจากทั้งสอง เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอจะต้องทักทายเป็นการส่วนตัว แต่สิ่งที่ทำให้เธอชะงัก คงจะเป็นหญิงสาวอีกคนที่ดูสดใสร่าเริงจนสะดุดตา
เธอกอดแขนของหลานสาวประธานพลางกับเอียงศีรษะมาถูแขน ท่าทางราวกับลูกแมวกำลังออดอ้อนขอให้เจ้านายเกาคางก็ไม่ปาน เห็นแบบนั้นก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้
"รู้แล้ว ๆ ไม่ต้องมาอ้อน!"
"คิก ๆ เออนี่ แอปที่แกแนะนำให้ฉันเล่นอะ ไม่เห็นจะมีผู้หญิงหุ่นแซ่บ ๆ ให้ส่องเลย"
"มันก็ใช่ว่าจะเจอได้ง่าย ๆ นะ"
"เฮ้อ...แล้วแอปเลดี้เดตนี่มันเลือกได้ไหม ว่าเราสนใจผู้หญิง หรือคนที่มีซิกแพ็กอะไรแบบนี้"
ไวน์ที่ได้ยินบทสนทนาด้วยความบังเอิญ เมื่อหูได้ยินอย่างนั้น นิ้วมือก็พิมพ์ในช่องค้นหาอย่างอัตโนมัติด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"ได้นะ แกก็ไปเลือกที่ช่องความสนใจไงเลือกผู้หญิงหรือเลสเบี้ยน มันจะกรองมาให้ ส่วนเค้าจะมีซิกแพ็กไหม แกก็เข้าไปส่องรูปเค้าเอา"
"เหรอ เปิดพิกัดได้ด้วยใช่ปะ"
"อ่าฮะ ตั้งกว้าง ๆ ไว้เลย จะได้มีให้ส่องเยอะ ๆ"
"อ๋อ ดี ๆ เอาสัก 100 กิโลเลย ฮ่า ๆ สาธุ...ขอให้หนูเจอผู้หญิงหุ่นแซ่บ ๆ ให้ได้ส่องสักคนเถอะนะคะ"
"แกนี่นะ!! เอาไว้ส่องนะเลิฟ ห้ามนัดเดต"
"รู้แล้วน่า"
ท่าทีของหญิงสาวดูตั้งใจและมุ่งมั่นกับการตามหาใครสักคนในแอปพลิเคชันเป็นอย่างมาก จนคนที่แอบมองดูเธออยู่ถึงกับอมยิ้มด้วยความเอ็นดู ไวน์จึงหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาและดาวน์โหลดแอปพลิเคชันในทันที

ช่วงค่ำวันนั้นเอง หลังจากที่ตั้งค่าในแอปพลิเคชันเสร็จเรียบร้อย ไวน์พยายามค้นหารูปของเธอในแกลอรี่จนในที่สุดก็ได้รูปโชว์หุ่นที่ต้องการเป็นรูปภาพโปรไฟล์ ก่อนจะกรอกรายละเอียดคร่าว ๆ เพื่อหวังจะได้พูดคุยกับคนคนเดียวเท่านั้น ซึ่งนั่นก็คือหญิงสาวที่สดใสร่าเริงที่ได้พบกันในช่วงบ่ายวันนี้
"อืม...รูปนี้คงใช้ได้มั้ง แค่นี้ก็เรียบร้อย หวังว่าปลาจะมากินเหยื่อนะ" พูดจบจึงวางโทรศัพท์มือถือเอาไว้ ก่อนจะเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวสีขาวเพื่อไปอาบน้ำ
เวลาผ่านไปไม่นานนัก ผมสีไวน์ที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำและมีกลิ่นแชมพูคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ เธอแต่งกายด้วยชุดนอนแบบแขนยาวและขายาวลายตารางหมากรุกสีเทาตัดกับสีขาว ผ้าขนหนูผืนเล็กห้อยพาดที่บ่า ก่อนที่เธอจะเดินมาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ว่ากับดักที่เธอวางไปนั้น มีปลามากินเหยื่อหรือไม่
รอยยิ้มเผยออกมาด้วยความดีใจ เมื่อการหวังจะให้ปลามากินเหยื่อนั้น มันง่ายกว่าที่คิด รูปภาพของเธอมันได้ผลดีเกินคาด หญิงสาวนามว่าเลิฟ ส่งข้อความมาหาเธอจริง ๆ
"สวัสดีค่ะ หนูชื่อเลิฟนะคะ รูปโปรไฟล์ใช่หุ่นของคุณจริง ๆ ไหมคะ คุณหุ่นดีมากเลย คุณสุดยอดมากเลยค่ะ...อะไรเนี่ย ยัยเด็กนี่ตื่นเต้นกับรูปโปรไฟล์ของฉันขนาดนั้นเลยเหรอ ฮ่า ๆ"
ไวน์อ่านข้อความของหญิงสาวที่ส่งมารัว ๆ ราวกับเด็กตื่นเต้นที่ได้ของเล่นใหม่ แต่เธอพิมพ์ข้อความตอบไปเพียงแค่ประโยคเดียวเท่านั้น
'อยากดูซิกแพ็กจริง ๆ ไหมล่ะ...'


ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!
หลังจากที่ได้พูดคุยและสอบถามที่อยู่กันและกันเพียงแค่หนึ่งชั่วโมงเท่านั้น เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น คาดว่าน่าจะเป็นคนที่เธอรออยู่แล้ว อย่าว่าแต่อีกฝ่ายตื่นเต้นเลย แม้แต่เธอเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน
ใช่...จะได้ทำความรู้จักกับเด็กคนนั้น มันทำให้หัวใจสั่นไหวเกินกว่าที่ควรจะเป็น นี่ฉันคงไม่ได้ตกหลุมรักรอยยิ้มของเด็กคนนั้นหรอกนะ... 
ติ๊ด! แก๊ก!
ทันทีที่เธอเอื้อมมือไปเปิดประตู ก็ได้พบกับหญิงสาวหน้าตาน่ารักและสดใสอ้าปากเหวออยู่ที่หน้าประตู เธอสวมชุดนอนลายหมี ช่างน่ารักเหมาะกับหน้าตาของเธอเสียจริง ไวน์ถึงกับหลุดขำพรืดที่เห็นแบบนั้น

คงเป็นเพราะอยู่ห้องตรงข้ามกันล่ะมั้ง ถึงไม่ต้องเตรียมการอะไรมาก แม้แต่ชุดก็ยังไม่ได้เปลี่ยน ผมเผ้าก็ยังไม่ไหวหวี คงจะเป็นการเดตแบบแปลก ๆ ไม่สิ...ต้องบอกว่าปาร์ตี้ชุดนอนถึงจะถูก แต่นี่มันน่ารักเป็นบ้า ฉันตกหลุมรักเด็กคนนี้เข้าให้แล้วสิ... ไวน์คิดในใจ
"ฮู้!! คุณสวยมากเลยค่ะ!!" หญิงสาวพูดโดยใช้สองมือปิดปากตะลึงกับสิ่งที่เห็น
"อ่า...ขอบคุณนะ"
"หนูขอดูซิกแพ็กคุณหน่อยได้ไหมคะ!!?"
ตั้งแต่เกิดมา ยังไม่เคยเจอใครที่แปลกขนาดนี้มาก่อน เจอหน้าปุ๊บ ก็ขอดูซิกแพ็กปั๊บ ไม่แม้แต่จะถามสารทุกข์สุกดิบอะไร ไม่มีบทสนทนาก่อนหน้าเพื่อละลายพฤติกรรม ไม่เลย ไม่มีเลย กล้ามากที่จะขอดูซิกแพ็กฉันแบบตรง ๆ ขนาดนี้
ไวน์คิดในใจก่อนจะหลุดขำพรืดอีกครั้ง
"คุณขำอะไรอะคะ"
"ปะ...เปล่า ขอโทษที เข้ามาก่อนไหม จะให้เปิดให้ดูตรงนี้หรือไง"
"ก็ได้นะคะ"
"ไม่ได้!!"
"อ้าวเหรอคะ"
"ใครจะบ้าเปิดซิกแพ็กให้ดูหน้าห้องเนี่ย เธอนี่นะ!!"
"ฮ่า ๆ นั่นสินะคะ" เธอตอบพลางกับหัวเราะด้วยท่าทีที่เขินอาย ยิ่งทำให้หัวใจหญิงเจ้าของผมประบ่าสีไวน์แดงสั่นไหวแบบทวีคูณ
ไวน์เชื้อเชิญหญิงสาวให้เดินเข้ามาในห้องของเธอที่มีการตกแต่งภายในเหมือน ๆ กัน เธอคงจะคุ้นชินเป็นอย่างดี ว่าส่วนไหนเป็นส่วนไหน และมันก็เป็นอย่างที่คิดไม่มีผิดเพี้ยน
หญิงสาวเดินไปที่หน้าโต๊ะกระจกก่อนจะกวักมือเรียกเธอด้วยท่าทีที่สดใสเช่นเดิม
"คุณมานี่เร็ว เดี๋ยวหนูหวีผมให้นะคะ"
"อะ...อืม"
นับว่าเป็นเรื่องแปลกอีกเรื่อง ที่หญิงสาวไม่มีความเคอะเขินใด ๆ แม้จะเพิ่งพบกัน และแม้แต่ชื่อยังไม่รู้จัก แต่ความสดใสของเธอทำให้ทั้งสองสามารถเข้าหากันได้เป็นอย่างดีโดยไม่รู้สึกอึดอัดใจแม้แต่น้อย ไวน์จึงเดินไปนั่งลงที่หน้าโต๊ะกระจก ก่อนจะยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดูหญิงสาว ทำไมเธอถึงได้น่ารักเพียงนี้
หญิงสาวบรรจงหวีผมสีไวน์ประบ่าอย่างเบามือ ดูเธอจะอารมณ์ดีกับทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัว เพราะตั้งแต่พบหน้ากัน รอยยิ้มไม่เคยจางหายไปแม้แต่ครั้งเดียว จนคนที่มองเธอผ่านกระจก อดที่จะยิ้มตามไม่ได้
"สีผมคุณสวยจัง ผมคุณก็นุ่มด้วย"
"นี่ไม่คิดจะถามชื่อฉันหน่อยเหรอ"
"คุณก็แนะนำตัวเองสิคะ"
"ฮ่า ๆ เธอนี่แปลกชะมัด"
"หนูแปลกยังไงคะ"
"ไม่รู้สิ ไม่เคยเจอใครเหมือนเธอเลย ไม่เคยเจอคนที่ดูอารมณ์ดีตลอดเวลาขนาดนี้มาก่อน"
"มันไม่ดีหรอคะ"
"ดีสิ น่ารักดี"
"ฮอล...เขินอะ ฮ่า ๆ" เมื่อถูกชมหน่อย ก็แอ่นร่างบิดไปมา แถมใบหน้ายังเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่ออีก ใครเห็นก็คงต้องตกหลุมรักเธอเป็นแน่ ผู้หญิงที่ทำให้โลกที่เคยหม่นหมอง กลับแปรเปลี่ยนเป็นความสดใสจนลืมเรื่องราวร้าย ๆ ไปเสียหมด
"ฉันชื่อไวน์นะ เรียกพี่ไวน์ก็ได้"
"ค่ะพี่ไวน์ หนูเลิฟนะคะ"
"อืม เธอแนะนำตัวไปแล้ว"
"ค่ะ คุณอายุเท่าไหร่หรอคะ"
"ไม่บอกได้ไหม อายุมันก็แค่ตัวเลข ไม่อยากให้โฟกัสกับมันมาก"
"ได้ค่ะ หนูขอดูซิกแพ็กพี่ไวน์หน่อยได้ไหมคะ"
"อะไรเนี่ย เอะอะขอดูซิกแพ็กอย่างเดียวเลยนะ ชอบผู้หญิงมีซิกแพ็กหรอ"
"ใช่ค่ะ หนูฝันว่าอยากจะมีซิกแพ็กบ้าง แต่หนูก็ทำไม่ได้สักที ก็เลยชอชื่นชมของคนอื่นดีกว่า แค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ"
"อ๋อ ดูมีความสุขกับทุกเรื่องในชีวิตเลยนะ"
"ใครคะ หนูเหรอคะ"
"แล้วฉันคุยกับใครอยู่ล่ะ อยู่ด้วยกันสองคน ฉันพูดกับผีในห้องมั้ง"
"เฮ่ย!!! ห้องคุณมีผีด้วยหรอคะ!?"
"ไม่มี! ฉันเปรียบให้ฟังเฉย ๆ เธอนี่นะ!!"
"ฮ่า ๆ รู้ค่า หยอกเล่นเฉย ๆ"
"เหมือนจะตกใจจริงนะเมื่อกี้"
"ไม่นะคะ ใครตกใจ ไม่มี๊!"
เฮ้อ...น่ารักเป็นบ้า... ไวน์คิดในใจ
ไวน์ส่ายศีรษะไปมาเพราะอดเอ็นดูหญิงสาวไม่ได้ ก่อนจะลุกขึ้นยืนแล้วหันมาทางเธอ พร้อมกับเลิกเสื้อลายตารางหมากรุกขึ้นจนเผยให้เห็นหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ แม้จะไม่ได้มีมากอย่างของผู้ชาย แต่ก็ทำให้คนที่หลงใหลเรือนร่างแบบนี้ถึงกับตะลึงจนตาแวววาว
"ว้าว...หนูถ่ายรูปไว้ได้ไหมคะ"
"จะบ้าหรอ เธอเป็นโรคจิตหรือไง"
"ก็หนูชอบอะ"
"อยากจับไหม"
"หนูจับได้หรอคะ"
"จับได้ เอามือมาสิ" พูดพร้อมกับยื่นมือออกมารอรับ หญิงสาวจึงเอื้อมมือไปสัมผัสที่หน้าท้องของเธอทันทีโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัวจนเธอถึงกับสะดุ้งโหยง
"นี่!! ใครให้จับแบบนี้!"
"แล้วหนูต้องจับแบบไหนอะ"
"ก็จะพาจับนี่ไง" พูดจบก็ประสานลงที่หลังมือแล้วจับลากที่หน้าท้องของตัวเองช้า ๆ โดยที่มือข้างซ้ายก็ยังเลิกเสื้อค้างเอาไว้อยู่ หญิงสาวจ้องมองหน้าท้องแบบไม่ละสายตา ก่อนจะกลืนน้ำลายดังอึกจนอีกฝ่ายได้ยินแบบชัดเจนเพราะรอบข้างเงียบสงัด ได้ยินเพียงแค่เสียงเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำงานอยู่เท่านั้น
หัวใจสองดวงที่กระหน่ำเต้นรัว ๆ ราวกับเสียงกลอง แข่งขันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร ความรู้สึกหวิว ๆ บริเวณที่โดนสัมผัสเข้ามาแทนที่จนขนทั่วทั้งตัวตอบสนองลุกซู่อย่างพร้อมเพรียงกัน มือข้างซ้ายที่กำชายเสื้อเอาไว้ค่อย ๆ คลายและปล่อยลง ก่อนจะเอื้อมมือสัมผัสใบหน้าเนียนให้เงยขึ้นมาสบตากันและกันเอาไว้
มือข้างขวาที่ประสานกันอยู่นั้นถูกจับมาวางไว้บนบ่าข้างขวาช้า ๆ ตอนนี้ใบหน้าของทั้งคู่ห่างกันเพียงแค่คืบเดียวเท่านั้น นัยน์ตาที่จ้องประสานกันอย่างเว้าวอน ก่อนจะค่อย ๆ ปิดลงเมื่อได้รับความอุ่น นุ่มที่ริมฝีปาก
ลมหายใจที่ร้อนผ่าวเริ่มถี่ขึ้นเมื่อริมฝีปากอุ่น ๆ เผยอตอบรับกันและกัน ต่างฝ่ายต่างบดจูบริมฝีปากราวจะกลืนกิน รสจูบของคนแปลกหน้าช่างเร่าร้อนจนร่างของหญิงสาวแทบอ่อนจะทวย แขนข้างซ้ายของเธอคล้องคออย่างอัตโนมัติ พร้อมกับที่ไวน์ใช้เรียวแขนขวาโอบเอวดึงร่างทั้งสองให้มาสนิทแนบแน่นขึ้น
ความเงียบสงัดถูกแทนที่ด้วยเสียงจูบและเสียงลมหายใจที่ถี่ขึ้นทวีความเร่าร้อนยากที่จะดับ กลิ่นกายหอมอ่อน ๆ จากสบู่กลิ่นดอกไม้หอมรัญจวนชวนลุ่มหลง ต่างฝ่ายต่างถูกสะกดให้เข้าสู่ห้วงเสน่หาจนร่างทั้งสองถูกพาไปยังเตียงนอนสีน้ำตาลอ่อนราวกับมีแรงดึงดูดบางอย่าง
ร่างบางถูกประคองให้นอนลงบนฟูกนุ่มสีน้ำตาลอ่อน ก่อนจะบิดเกร็งเมื่อลมหายใจอุ่น ๆ มาอยู่บริเวณหน้าท้องและไล่ขึ้นช้า ๆ พร้อมกับที่เสื้อนอนลายหมีถูกเลิกขึ้นจนถึงหน้าอกสร้างความเสียวซ่านจนขนลุกซู่ทุกอณู มือเรียวจับเสื้อลายหมีถอดออกช้า ๆ จนเหลือแค่เพียงบราสีขาวที่ยังปกปิดเรือนร่างท่อนบนเอาไว้ แต่มันก็ทำหน้าที่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียวเท่านั้น เพราะมือเรียวรีบเกี่ยวสายทั้งสองข้างออกให้พ้น ๆ แล้วดึงบราลงจนหน้าอกฟูโผล่พ้นดึงดูดสายตา
ยอดปทุมถันช่างเรียกสายตานัก ก่อนจะหายเข้าไปในปากอุ่น ๆ พร้อมกับร่างบางที่กระตุกไปพร้อม ๆ กับเสียงครางกระเส่าผ่านลำคอ ยิ่งทวีอารมณ์อีกคนให้ปะทุสูงขึ้นไปอีก
"อ๊า...ซี๊ด...พี่..ไ..วน์...คะ...อ๊า..."
"ฮืม..."
มือเล็กข้างหนึ่งสอดใต้โคนผมสีไวน์และขยุมเอาไว้แบบหลวม ๆ ส่วนมืออีกข้างกอดรัดท้ายทอยเอาไว้แน่นเมื่อลิ้นอุ่นตวัดเลียยอดปทุมถันของเธอ ความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วเรือนร่าง ปลายเท้าทั้งสองจิกเกร็ง เป็นสัมผัสที่หญิงสาวไม่เคยได้รับมาก่อน ตอนนี้เธอแทบดิ้นพล่าน มันเสียวเหลือเกิน เสียวจนกลั้นเสียงครางเอาไว้ไม่ไหว...
"อ๊ะ!...อ๊า...อื๊อ!!"
ยิ่งเห็นร่างบางแอ่นบิดไปมา อีกฝ่ายยิ่งได้ใจ เธอสอดมือข้างหนึ่งไปใต้ร่างแล้วปลดตะขอออกอย่างชำนาญ ส่วนอีกข้างลูบไล้เรือนร่างเนียนเรียกอารมณ์ไม่หยุด
"ข...ขอ...หนู ดูซิกแพ็ก ซี๊ด...ขอดูซิกแพ็กได้ไหมคะ อา..."
สิ้นเสียงร้องขอ สาวผมไวน์ลุงขึ้นมานั่งคร่อมร่างบางเอาไว้ ก่อนจะปลดกระดุมชุดนอนของเธออย่างเร่งรีบ เผยให้เห็นเรือนร่างภายใต้เงาเสื้อที่ไม่มีการสวมบราปกปิด เธอเปิดเสื้อออกและถอดโยนออกไปอย่างไม่ไยดี ตามด้วยกางเกงนอนลายหมีและกางเกงลายตารางหมากรุก จนในที่สุดร่างทั้งสองก็เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ปกปิด
เธอไม่ปล่อยให้หญิงสาวต้องหนาวกายภายใต้เครื่องปรับอากาศอุณหภูมิต่ำ เธอโน้มตัวลงโอบกอดร่างบางเอาไว้ผสานให้เป็นหนึ่งพร้อมกับบดจูบริมฝีปากนุ่มอย่างดูดดื่มราวกับจะกลืนกินลงไปทั้งตัว ร่างกายทั้งสองร้อนผ่าวแม้เครื่องปรับอากาศก็ไม่ได้ช่วยอะไร
มือเรียวลูบไล้ใจกลางความสาวช้า ๆ สัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะและไออุ่นสร้างความสุขให้หญิงสาวจนขาทั้งสองข้างกางออกบอกเป็นนัยว่าเรียกร้องให้เธอเริ่มจบความทรมานนี้เสียที
"อา...อ๊า...พี่ไวน์คะ...อา..."
"ต้องการพี่ไหมคนดี" เสียงกระซิบที่ข้างหูอุ่นจนพานทำให้รู้สึกหวาบหวาม ก่อนจะพรมจูบที่ใบหูช้า ๆ ร่างบางแอ่นบิดอย่างเว้าวอน เพราะถูกสัมผัสหยอกเย้าเรียกอารมณ์ไม่หยุด
"อื๊อ!! พะ...พี่ไวน์คะ...ซี๊ด...มะ...มันเสียว..."
"บอกพี่สิคนดี ว่าต้องการพี่ หนูจะได้ไม่ต้องทรมาน"
"ค่ะ...หนูต้องการพี่ ช่วยหนูที อื๊อ!"
สิ้นสุดเสียงร้องขอ ริมฝีปากถูกประกบเข้าด้วยกันอีกครั้ง พร้อมกับที่นิ้วเรียวสอดแทรกเข้าทำหน้าที่ช้า ๆ มันทั้งอุ่นและคับแน่น มือทั้งสองจิกแน่นที่แผ่นหลังเพราะความรู้สึกเจ็บแปลบบริเวณความสาวกำลังเล่นงานเธออยู่ แต่ไม่นานนักความเสียวซ่านก็เข้ามาแทนที่เมื่อนิ้วเรียวเริ่มขยับเข้าออก ร่างบางอ่อนระทวยราวกับตกอยู่ในภวังค์ เสียงครวญครางเล็ดลอดออกมาได้เพียงผ่านลำคอเท่านั้น เพราะปากอุ่น ๆ ประกบปิดเอาไว้แน่น
"อือ...อือ...อื๊อ...ฮือ...ฮือ..."
เพลงรักที่บรรเลงในครั้งแรกช่างสุขสมยากจะลืมเลือน นิ้วเรียวทำหน้าที่ได้ดีจนรู้สึกได้ถึงความเปียกแฉะ อีกไม่นาน หญิงสาวจะถูกปลดปล่อยให้สุขสมอารมณ์หมายแล้ว ร่างบ่างแอ่นยกสะโพกพร้อมกับที่นิ้วมือจิกแน่นที่แผ่นหลัง นิ้วเท้าจิกกับฟูกนอนจนยู่ยี่ นิ้วเรียวเร่งจังหวะปิดบทเพลงรักราวกับพายุโหมกระหน่ำจนร่างบางกระตุกเกร็งในที่สุด
"อื๊อ!!!! อ๊ะ! อะ"
นิ้วเรียวยังคงค้างเอาไว้อย่างนั้น ปล่อยให้ร่างกระตุกและอ่อนแรงลง มือเรียวอีกข้างลูบศีรษะช้า ๆ ก่อนจะก้มลงจุมพิตเปลือกตา และไล่ไปทั่วทั้งใบหน้าเนียนอย่างอ่อนโยน
"เอาอีกไหม"
"มะ...ไม่ค่ะ ซี๊ด...หนูไม่ไหวแล้ว"
"รอบเดียวก็ไม่ไหวแล้วหรอ"
"ค่ะ คืนนี้หนูนอนที่ห้องคุณได้ไหมคะ"
"เรียกใหม่ เรียกพี่ไวน์"
"หนูค้างที่ห้องพี่ไวน์ได้ไหมคะ"
"ได้สิคะ อยากมาเมื่อไหร่ก็มาได้นะ"
"อืม...ค่ะ...หนูไม่ไหวแล้ว..."
หญิงสาวหลับใหลไปทันทีด้วยความเหนื่อยล้า จนอีกคนอมยิ้มที่เห็นเธอหมดฤทธิ์เร็วขนาดนี้ทั้งที่ก่อนหน้าดูสดใสและพลังล้นเสียด้วยซ้ำ เธอค่อย ๆ ดึงนิ้วเรียวออกช้า ๆ ก่อนจะพบว่าที่นอนสีน้ำตาลเปรอะไปด้วยของเหลวสีแดง รวมไปถึงนิ้วมือของเธอด้วยเช่นกัน 
"นี่เธอ...ยังซิงอยู่เหรอเนี่ย..."

หลังจากที่ทำความสะอาดที่นอนและร่างหญิงสาวเสร็จ เธอคว้าผ้าห่มผืนหนาสีน้ำตาลอ่อนให้ไออุ่นแก่หญิงสาว ก่อนจะเดินไปปิดไฟจนภายในห้องมืดสนิท เธอแทรกตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มพร้อมกับกอดร่างบางเอาไว้ ก่อนที่ร่างในอ้อมกอดจะพลิกตัวมาซบลงที่หน้าอก คืนนี้คงเป็นคืนที่อบอุ่นทั้งกายและใจ เป็นคืนที่แสนพิเศษที่เธอรอคอยมานานแสนนาน
"ฉันขอดูแลเธอได้ไหมเลิฟ..."
ม้า
ไรท์แวะมาคุย~`

“ไวไฟเหลือเกินนนนน”